گنجور

غزل شمارهٔ ۲۶۴۲

کی ز سیل گرم‌رو بر روی صحرا می‌رود؟
آنچه از مژگان تر بر چهرهٔ ما می‌رود
عشق را در کشور ما آبروی دیگرست
یوسف اینجا بر سر راه زلیخا می‌رود
بر امید وعده شب در میان زلف او
روزگاری شد که روز از کیسه ما می‌رود
رفتی و از بدگمانی‌های عشق دوربین
تا تو می‌آیی به مجلس دل به صد جا می‌رود
بیشتر ارباب دنیا زر به منعم می‌دهند
آب این بی‌حاصلان یکسر به دریا می‌رود
سرو مشرب در زمین هند بالا می‌کشد
آب می‌آید به این گلزار و صهبا می‌رود
کی نهد صائب قدم بر دیده گریان من؟
آن که از رنگ حنایش خار در پا می‌رود

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

کی ز سیل گرم‌رو بر روی صحرا می‌رود؟
آنچه از مژگان تر بر چهرهٔ ما می‌رود
هوش مصنوعی: کیست که از دریای شور عشق، بر دشت زندگی گام بردارد؟ آنچه از چشمان اشک‌آلود ما بر چهره‌مان می‌ریزد.
عشق را در کشور ما آبروی دیگرست
یوسف اینجا بر سر راه زلیخا می‌رود
هوش مصنوعی: در سرزمین ما، عشق جایگاه و اعتباری خاص دارد. در اینجا، یوسف به گونه‌ای زندگی می‌کند که همیشه در دید زلیخا قرار دارد.
بر امید وعده شب در میان زلف او
روزگاری شد که روز از کیسه ما می‌رود
هوش مصنوعی: با امید به وعده‌ای که در شب مقابل زلف او داریم، زمانه‌ای به سر آمده که روزها از زندگی ما می‌گذرد و ما متوجه آن نمی‌شویم.
رفتی و از بدگمانی‌های عشق دوربین
تا تو می‌آیی به مجلس دل به صد جا می‌رود
هوش مصنوعی: زمانی که تو رفتی، تمام نگرانی‌های عشق باعث شد که دل من به هزار جا پراکنده شود و در انتظار تو باشد تا دوباره در جمع ما حضور یابی.
بیشتر ارباب دنیا زر به منعم می‌دهند
آب این بی‌حاصلان یکسر به دریا می‌رود
هوش مصنوعی: بیشتر ثروتمندان دنیا، پول خود را به افراد بخیل و پرتوقع می‌دهند و در واقع، این سرمایه‌گذاری هیچ نتیجه‌ای به همراه ندارد و تمام آن مثل آب در دریا می‌رود.
سرو مشرب در زمین هند بالا می‌کشد
آب می‌آید به این گلزار و صهبا می‌رود
هوش مصنوعی: در سرزمین هند، درختان سرو زیبا و بلند به رشد خود ادامه می‌دهند. این درختان باعث می‌شوند که آب به این باغ‌ها برسد و نوشیدنی خوشمزه و لذت‌بخش به نام صهبا در اینجا عرضه شود.
کی نهد صائب قدم بر دیده گریان من؟
آن که از رنگ حنایش خار در پا می‌رود
هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند به چشم‌های گریان من نگاهی بیندازد؟ کسی که با رنگ حنایش، به من درد می‌دهد و یادگار تلخی از خود به جا می‌گذارد.