هوش مصنوعی: چطور می‌توان حسرت گذراندن زمان را زمانی که در غفلت بودیم از دل بیرون کرد؟ از دست دادن وقت مانند از دست دادن فرزند، دلی را می‌آزارد.

هوش مصنوعی: چه کسی می‌تواند با آرامش از چنگ دنیا خارج شود؟ وقتی که از زخم‌های شکار در این عرصه خسته است، چگونه می‌تواند به راحتی خارج شود؟

هوش مصنوعی: نیکو ببین و درک کن که اگر دلی در غم و سنگینی باشد، وقتی که شراب درونش جاری شود، احساساتی عمیق و پرشور از او تراوش خواهد کرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در افکار دنیوی غرق شود و به سر در گران بیفتد، به زودی مانند قارون در دل زمین فرو خواهد رفت.

هوش مصنوعی: چشمه کوثر باعث می‌شود که دهان به شکلی زیبا و دلنشین باز شود، به گونه‌ای که حباب‌ها بر روی لب‌ها شکل بگیرند، اگر شخصی با لبی شاداب و رنگین به آن بپردازد.

هوش مصنوعی: زخم من به واسطه رشته مریم التیام نمی‌یابد، پس چرا هنگامی که سوزن عیسی به خون می‌غلتد، بخیه‌ای به آن زده نمی‌شود؟

هوش مصنوعی: در کنار آب، قصر صدف به وجود آمده است، اما مانند حبابی در یک سیلاب، اشک‌هایم به سمت جیحون روان است.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به گنجی بزرگ، باید موانع و سختی‌ها را تحمل کرد. مثل اینکه گاهی آدم باید در سختی‌هایی چون اشک ریختن و رنج‌های افلاطون قرار بگیرد تا به هدفش برسد.

هوش مصنوعی: این بیت بیانگر ناامیدی و یأس شاعر است. او در انتظار کمک و توجه خداوند است، اما می‌بیند که در زمان نیاز، افراد بی‌انصافی وجود دارند که تنها به منافع خود فکر می‌کنند و در زمانی که به دیگران نیاز دارند، به جاهای پایین و ناپسند می‌روند. به نوعی، این ابراز احساسات نشان‌دهنده نارضایتی از دنیا و رفتار انسان‌هاست.

هوش مصنوعی: فکر درست و صحیح مانند شکر عمل می‌کند و وقتی که ایده خوب و شیرینی به ذهن می‌آید، آن را به زیبایی و با قلمی شیوا به تصویر می‌کشد، طوری که جذابیت و شیرینی مضمون آن دل هر کسی را می‌برد.