هوش مصنوعی: خواننده با شور و هیجان از خود نغمه‌های دل‌انگیز سینه‌اش می‌آورد و صدای بلبل در این باغ، از آن او نیست و به نوعی غریب و بیگانه به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: عشق در این ماجرا چیزی جز دل شکسته به همراه نداشت، و چرخش آسیا هم به خاطر همین یک دانه نبود.

هوش مصنوعی: به یاد روزهایی می‌افتم که نور شمع با سرسختی زیر پیراهن فانوس و در کنار پروانه می‌درخشید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که زمین از دانه دل شکوفا نشود، آسمان‌ها هم در شمار گیاهان بیگانه خواهند بود.

هوش مصنوعی: این زمان، ویرانه به دلیل حقارت و ذلتش مانند گنجی ارزشمند به نظر می‌رسد، در حالی که قبلاً گنج نیز از یک مقام عالی و عزیز پوشیده و پنهان بوده است.

هوش مصنوعی: کشتی انصاف را به خشکی درآورده‌اند و دیگر خبری از چرخش عادلانه‌ی دنیا نیست.

هوش مصنوعی: عشق وقتی برای یادگیری و درس خواندن تلاش می‌کرد، سرنوشت آسمان‌ها مانند الفبای کودکانه‌ای بود.

هوش مصنوعی: عشق تا زمانی که عشق خاموشی عقل را بر زبان نیاورد، در دو جهان فقط یک داستان خواب‌آلود بود.

هوش مصنوعی: شراب و موسیقی از روی شادابی و نشاط او سرشار بودند و تا جایی که شور و هیجانش باعث شده بود که فرش این میخانه به زیبایی و vibrancy او زینت داده شود.

هوش مصنوعی: پیش از این، دل یک دیوانه در پی زیبایی‌های دنیا بوده و کعبه، که نماد عبادت و تقواست، در واقع نخستین سنگ پایه‌گذاری این معبد در دل او بوده است.

هوش مصنوعی: دنیا دارای نواقصی است، اما در اوج کمال، تلاش هوشیاران برای رفع این نواقص همچنان ادامه دارد و دشواری‌ها را با عزم و اراده‌ای قوی پشت سر می‌گذارند.