هوش مصنوعی: دیروز در مهمانی، شور و شوق ما خیلی زیاد بود و تلخی باده در صدای دلپذیر نوشیدنی‌ها گم شده بود.

هوش مصنوعی: نرگس معروفی که حالتی نشئه‌وار دارد، در نگین خود مایه‌ای از عقل و اندیشه را به نمایش می‌گذارد. جلوه‌اش مانند آبی است که با زیبایی و جذابیت، هوش و درک را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: هرچند آن سرو خوش زیبایی از سایه خود فاصله می‌گیرد، اما باغ به خاطر زیبایی‌اش، در آغوشی تنگ و خمیازه‌وار، در انتظار گل‌ها به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: در مجلس هیچ صدایی شنیده نمی‌شد، به جز صدای سپند، و شمع با شعله‌ی آتشین خود خاموشی را تجربه می‌کرد.

هوش مصنوعی: بدی بختی مانند علامت سوختگی لاله در خون برای او دردناک بود و نور شراب در دیوارهای اطلس‌پوش به رخسارش می‌تابید.

هوش مصنوعی: زبان ما مانند شمشیری است که از غلاف خود بیرون آمده و صدای ما مانند شعله‌ای است که در میان گل‌های سرسبز می‌درخشد.

هوش مصنوعی: باغ از سکوت ما به تصویر کشیده شد و خون گل‌ها به خاطر آواز ما در حال جوشیدن بود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از اهل ادب و کلام به اندازه ما خوشبختی و لذت را تجربه نکرده است. آنچه که ما در روز گذشته داشتیم، برای دیگران حاصل نشد.