گنجور

غزل شمارهٔ ۲۶

تشنهٔ خون کرد مستی چشمِ فتّانِ ترا
خوابِ سنگین شد فسانی تیغِ مژگانِ ترا
این لطافت نیست هرگز میوهٔ فردوس را
می‌توان خوردن به لب سیبِ زنخدانِ ترا
حلقه‌ها در گوشِ سرو از طوقِ قمری می‌کِشد
گر به گلشن ره فتد سروِ خرامانِ ترا
دیدهٔ شبنم که در پیراهنِ گل محرم است
حلقهٔ بیرونِ در باشد گلستانِ ترا
چون نباشم چشم بر راهِ نسیمِ التفات؟
من که پروردم به آبِ چشم، ریحانِ ترا
قدرِ من این بس که چون ابرِ بهار از آبِ چشم
تازه دارم خارِ دیوارِ گلستانِ ترا
گرچه افکارِ تو صائب سر به سر سنجیده است
این غزل مشهور خواهد کرد دیوانِ ترا

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

تشنهٔ خون کرد مستی چشمِ فتّانِ ترا
خوابِ سنگین شد فسانی تیغِ مژگانِ ترا
هوش مصنوعی: چشمان جذاب تو باعث شده‌اند که روح و جانم از تشنگی خون بخورد و خواب عمیق و سنگینی بر من حاکم شود، همان‌طور که تیغ نازک و دلربای مژگانت به قلبم نفوذ می‌کند.
این لطافت نیست هرگز میوهٔ فردوس را
می‌توان خوردن به لب سیبِ زنخدانِ ترا
هوش مصنوعی: این لطافت هرگز به اندازه شیرینی و زیبایی میوهٔ بهشت نیست، بلکه می‌توان آن را با لب‌های سیب‌مانند تو مقایسه کرد.
حلقه‌ها در گوشِ سرو از طوقِ قمری می‌کِشد
گر به گلشن ره فتد سروِ خرامانِ ترا
هوش مصنوعی: چشم انداز زیبای طبیعت، با زیبایی خاص خود، در دل خود نمادهایی از عشق و محبت را به تصویر می‌کشد. سروهای خرامان، که نماد زیبایی و بیداری هستند، در گلشن به حرکت در می‌آیند و گویی از حلقه‌های زیبایی آویزان شده‌اند که برازندهٔ آنهاست. این تصویر به خوبی نشان می‌دهد که در پی زیبایی و عشق، دل‌ها آمادهٔ استقبال و شگفتی‌اند.
دیدهٔ شبنم که در پیراهنِ گل محرم است
حلقهٔ بیرونِ در باشد گلستانِ ترا
هوش مصنوعی: چشمان شبنم که بر روی لباس گل نشسته‌اند، مانند حلقه‌ای هستند که در ورودی به باغ تو قرار دارد.
چون نباشم چشم بر راهِ نسیمِ التفات؟
من که پروردم به آبِ چشم، ریحانِ ترا
هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم بی‌صبرانه منتظر نسیم توجه تو نباشم؟ من که با اشک‌هایم یاد تو را پرورش داده‌ام.
قدرِ من این بس که چون ابرِ بهار از آبِ چشم
تازه دارم خارِ دیوارِ گلستانِ ترا
هوش مصنوعی: من به اندازه‌ای ارزشمندم که مانند ابر بهاری، از اشک‌هایم تازگی می‌گیرم و این کاشتن خار در دیوار گلستان تو را هم تحمل می‌کنم.
گرچه افکارِ تو صائب سر به سر سنجیده است
این غزل مشهور خواهد کرد دیوانِ ترا
هوش مصنوعی: هرچند که تفکرات تو به خوبی سنجیده شده‌اند، این شعر نام‌آشنا، مجموعه آثار تو را مشهور خواهد کرد.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۲۶ به خوانش عندلیب