گنجور

غزل شمارهٔ ۲۵۷۶

گر نمک در باده آن کان ملاحت افکند
در میان میکشان شور قیامت افکند
چون به سیر ماهتاب آید مه شبگرد من
ماه را از هاله در گرداب حیرت افکند
استخوان در پیکرش صبح سعادت می شود
سایه بر هر کس همای ما به دولت افکند
تا توان در کنج عزلت با سر آزاده زیست
خویش را عاقل چرا در دام صحبت افکند؟
می کند ناز دو بالا بعد ازین بر قمریان
دست اگر بر دوش سرو آن سرو قامت افکند
هست از دنیا نظر بستن نظر واکردنش
هر که بر دنیا نظر از روی عبرت افکند
زیر سقف آسمان صائب چو خونی زیر تیغ
چشم بر هر کس به امید شفاعت افکند

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

گر نمک در باده آن کان ملاحت افکند
در میان میکشان شور قیامت افکند
هوش مصنوعی: اگر نمک در شراب آن زیبایی که در میکده وجود دارد ریخته شود، شور و هیجان قیامت را به وجود می‌آورد.
چون به سیر ماهتاب آید مه شبگرد من
ماه را از هاله در گرداب حیرت افکند
هوش مصنوعی: وقتی که ماهتاب به راه می‌آید، زیبایی‌ام را در پرتو نورش می‌اندازم و ماه را در دنیای شگفتی و حیرت غرق می‌کنم.
استخوان در پیکرش صبح سعادت می شود
سایه بر هر کس همای ما به دولت افکند
هوش مصنوعی: صبح سعادت در وجودش طوری است که بر هر کسی سایه می‌افکند و مانند پرنده‌ای خوشبخت، بر سر افراد می‌نشیند.
تا توان در کنج عزلت با سر آزاده زیست
خویش را عاقل چرا در دام صحبت افکند؟
هوش مصنوعی: تا زمانی که ممکن است، در گوشه‌ی تنهایی و آزادی زندگی کن. عقل انسان چرا خود را در دام گفت‌وگو و ارتباطات دیگران گرفتار می‌کند؟
می کند ناز دو بالا بعد ازین بر قمریان
دست اگر بر دوش سرو آن سرو قامت افکند
هوش مصنوعی: پس از این، با رخشندگی و زیبایی خود، قمرها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگر آن سرو، بر دوش قد بلند و زیبا خود، جلوه‌گری کند.
هست از دنیا نظر بستن نظر واکردنش
هر که بر دنیا نظر از روی عبرت افکند
هوش مصنوعی: هر کس به دنیا نگاه کند و از آن عبرت بگیرد، به حقیقتی عمیق‌تر پی می‌برد و بهتر می‌تواند به آنچه که در دنیا وجود دارد، توجه کند. در واقع، دوری جستن از زرق و برق دنیا و تأمل در آن، باعث روشنی چشم و بصیرت است.
زیر سقف آسمان صائب چو خونی زیر تیغ
چشم بر هر کس به امید شفاعت افکند
هوش مصنوعی: زیر آسمان، مثل کسی که در آستانه مرگ است، به هر کس نگاه می‌کند و از او انتظار کمک و شفاعت دارد.