هوش مصنوعی: دل من را از صبر خالی می‌کند، آن غزال آتشین. مانند خورشید، گرمای گلی را کم‌مو می‌کند و به آن فقر می‌بخشد.

هوش مصنوعی: چشم مجنون به قدری از نگاه‌های بی‌رحمانه و وحشی پر شده که وقتی به چشم لیلی نگاه می‌کند، نمی‌تواند غیر از زیبایی و لطافت چشم آهو را در آن ببیند.

هوش مصنوعی: شخصی که زمانی برای تو همچون شبنم در زندگی‌ات ارزشمند بود و در کنار تو آرامش می‌یافت، اکنون به مرور از تو فاصله می‌گیرد و این احساس را کم رنگ می‌کند.

هوش مصنوعی: چشم‌های زیبا و شگفت‌انگیز تو، بسان باده‌ای که در آن درد و رنج مرا می‌پوشاند و به من آرامش می‌دهد، تأثیر عمیقی بر من دارد.

هوش مصنوعی: وقتی صبح زود به گلستان می‌روی، بلبل برای خوش آمد تو، شاخه‌های کوچک گل را به سمت تو می‌آورد و آن گل هم به طرز زیبا و دلربا خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر کسی با لحن دلنشین و زیبا سخن بگوید، به تدریج بر دل‌ها تأثیر می‌گذارد و باعث می‌شود که مشکلات و دردها حل شود و روابط بهتر گردد.

هوش مصنوعی: من از سرنوشت تلخ خود شکایتی ندارم، چرا که هر کاری که با من می‌کند، به خاطر آن نقش زیبای اوست.