هوش مصنوعی: فرهاد برای عشق خود، به اندازه‌ای فداکاری می‌کند که تیشه‌اش را با خون خود رنگین می‌کند. به همین دلیل، دشواری‌ها و خطرها را با غیرت و شجاعت به جان می‌خرد و آنها را به شیرینی تبدیل می‌کند.

هوش مصنوعی: در جایی که عشق و احساسات گرم و زنده هستند، مانند روغن در چراغ، شمع (عشق) با بال و پر پروانه (عاشق) در کنار هم قرار می‌گیرد و محیطی آرام و دل‌نشین می‌سازد.

هوش مصنوعی: چشم غنچه به دلیل ترس از کسانی که بال بلبل را می‌خورند، تصور می‌کند که دست گلچین به سمت او دراز شده است.

هوش مصنوعی: اشتیاقی که در دل دارد، مانند خاری است که در گوشه دستار او جا گرفته. این اشتیاق، باعث می‌شود که در پیراهن گل‌های رنگی، خاری را بیابد و به آن توجه کند.

هوش مصنوعی: تا وقتی که قدم به سفر می‌گذاری، زیبایی‌های دنیا را مانند زین بر می‌افزاید و آن را برایت زیباتر می‌کند.

هوش مصنوعی: آسمان و زمین، مفاهیمی ساده و عادی به نظر می‌رسند، زیرا وقتی انسان به درک درست و عمیق می‌رسد، می‌تواند به راحتی از مسائل مهم‌تر و عمیق‌تر عبور کند.