هوش مصنوعی: عقل با همه تدبیر و خردش نتوانست درمانی برای دل بی‌قرار پیدا کند و خضر، که نماد هدایت و آگاهی است، نتوانست این خرابی را بازسازی کند.

هوش مصنوعی: در کنار خاکی که نماد عمر ماست، ما در سختی و رنج به سر بردیم. مادری که در حق ما بی‌محبت بود، نتوانست حتی خون را به شیر تبدیل کند.

هوش مصنوعی: راز دل ما در نهایت فاش شد و غنچه نتوانست بوی خودش را پنهان کند.

هوش مصنوعی: اگرچه کلام و سخن در کتابی که روی تو نوشته شده، به خوبی بیان شده، اما نتوانسته است که نقطه سیاه تو را تفسیر کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که آن چشم خواب آلود را دید، به قدری غمگین و شگفت‌زده شد که دیگر وجودش محو و ناپدید گردید. هیچ کس نتوانست این خواب را تعبیر کند.

هوش مصنوعی: تویی که در بی‌نظمی و بی‌پایانی به سر می‌ک‌نید، هر دو در آغوش یکدیگر هستید. نمی‌توانید زیبایی و جلوه خود را تغییر دهید.

هوش مصنوعی: صحبت کردن پیر و جوان با یکدیگر همیشه آسان نیست و نمی‌توانند به راحتی در مورد یکدیگر توافق کنند. مانند تیر کمان که فقط با مدارا و صبر می‌تواند به هدف برسد، نه با فشار و اجبار.

هوش مصنوعی: نعمت‌های دنیا هرگز نمی‌توانند عطش و اشتیاق حرص را به‌طور کامل سیراب کنند، حتی سلیمان نیز نتوانست چشم یک مورچۀ حریص را راضی کند.

هوش مصنوعی: اگر در خانه حلقه در باشد، ولی کسی از داخل خبر نداشته باشد، نمی‌تواند احساسات و اسرار دلش را به زبان بیاورد.

هوش مصنوعی: شکار لاغری که دارم از ضعف و ناتوانی‌ام، نتوانسته است رنگ آب تیغ را عوض کند.

هوش مصنوعی: مقابله با مشکلات بزرگ و ناگهانی که از آسمان به سر می‌آید، کار آسانی نیست. مانند این است که نتوان شیر را از نیستان دور کرد، حتی اگر تلاش کنیم.

هوش مصنوعی: هیچکس در این باغ نمی‌تواند از صمیم قلب، خنده‌ای مانند خنده غنچه‌ای به تصویر بکشد.