هوش مصنوعی: می‌نوشند و خوش می‌گذرانند در حالی که ما در فشار و ستم زندگی می‌کنیم. اما در خارج از کشور، کسی به حال ما توجه نمی‌کند و گویا این ظلم و بی‌عدالتی برایشان مهم نیست.

هوش مصنوعی: درون هر نقطه‌ای از خطی که بر صورت اوست، دنیایی از زیبایی نهفته است. چه کسی می‌تواند تمام زیبایی‌های او را به یک‌باره درک کند؟

هوش مصنوعی: آب به طور حیرت‌انگیزی در کنار دست و پای سرو می‌پیچد، در باغی که در آن شمشادها از ارتفاع می‌گذرند.

هوش مصنوعی: وحشیان با دستان و تیغ خود، قربانیان را می‌نگرند، هنگامی که برای شکار به دامن صحرا می‌روند.

هوش مصنوعی: سنبل و ریحان با عطر خود، دل هر کسی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و کسی که آن موهای زیبا و تابدار را ببیند، نمی‌تواند از شدت عشق و دلتنگی غافل شود.

هوش مصنوعی: سرو بلندی که من به او وابسته‌ام، مانند آبی که از رفتار او به سرعت جاری می‌شود، در هر جا که برود، تأثیر خود را می‌گذارد.

هوش مصنوعی: لیلی وقتی به یاد مجنون می‌افتد می‌لرزد، مانند اینکه اگر بادی تند به دامن صحرا بوزد.

هوش مصنوعی: تا همیشه بوی خون از دیوارها و در این کوچه‌ای که دل ما با حالتی حزین از آن عبور می‌کند، احساس خواهد شد.

هوش مصنوعی: هر کسی که بدون ترس از سختی‌ها و مشکلات، از دل آتشین و دردناک من عبور کند، می‌تواند بر احساسات عمیق و جریحه‌دار من تسلط یابد.

هوش مصنوعی: صدای زنجیر فیل سرمست، به هر جا که مجنون ما قدم بگذارد، شنیده می‌شود.

هوش مصنوعی: کوه و دشت در سفر به یکدیگر پیشی می‌گیرند اگر نسیم عشق او بر آنها بوزد.

هوش مصنوعی: هر کس که از حضور آن فرد خوش‌چهره و آرامش‌بخش بگذرد، حتی اگر با عقل و هوش و دین و دانش خود آراسته باشد، به نوعی باخت را تجربه می‌کند.

هوش مصنوعی: آزار و شکنجه ما را باعث بی‌تابی نازک‌دلان می‌شود؛ اما سنگ‌دلان با چشمانی پر از اشک، از کنار ما به سادگی عبور می‌کنند.

هوش مصنوعی: شراب جوانی و لذت زندگی از یک منبع به وجود می‌آیند و هر کس که از آن لذت‌ها و طراوت‌های جوانی گذر کند، چیزی ارزشمند را از دست داده است.

هوش مصنوعی: در میخانه‌ای که هستم، گرمای سینه‌ام به شدت بالا می‌رود و از جام می، خمی که دارم، به قدری شوق و ذوق دارم که حتی یک نیزه هم قادر است از آن عبور کند.

هوش مصنوعی: ترک دنیا برای رسیدن به آخرت در زمره زهد قرار نمی‌گیرد. کسی زاهد واقعی است که از دنیای مادی و متعلقات آن به آسانی عبور کند و تنها به فکر آخرت باشد.

هوش مصنوعی: نقش‌هایی که از انسان‌های رفته بر زمین باقی مانده، زنگ خطر و نشانه‌ای برای عبرت گرفتن هستند. وای بر کسی که بدون توجه به این نشانه‌ها و عبرت‌ها از کنارشان بگذرد.

هوش مصنوعی: کشتی بی‌احتیاط با خطرات زیادی مواجه است و عارف حقیقی هرگز در دام توهمات گرفتار نمی‌شود، حتی اگر از دریا عبور کند.

هوش مصنوعی: چگونه ممکن است چشم صائب از چهره زیبا عبور کند؟ عیسی نیز نتوانسته است از نور خورشید بگذرد.