هوش مصنوعی: غفلت قلب از نوشیدن شراب خالص موجب می‌شود که تیرگی در آن بیشتر شود، مانند اینکه آینه از آب، تاریک‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم و دل انسان تحت تأثیر خواب و بی‌خبری قرار می‌گیرند و کسانی که آگاهی کمتری دارند، هر چه قدر امکانات و وسایل فراهم باشد، باز هم دچار غفلت بیشتری می‌شوند.

هوش مصنوعی: شمع وقتی در جعبه‌اش جمع می‌شود، نوری که در دل دارد، بیشتر در گوشه‌ای از محراب پخش می‌شود.

هوش مصنوعی: به دنیای مردم نروم، زیرا وقتی در اوج باشم، مانند خورشید می‌درخشم و شکوفا می‌شوم.

هوش مصنوعی: چشم‌ها مانند شبنم می‌چرخند و اهل دل را که غافل‌اند، در بهار به خواب می‌برد.

هوش مصنوعی: ما در این دنیا هیچ مانعی را فراموش نمی‌کنیم و در هنگام طوفان و چرخش مشکلات، باز هم شور و حال خود را حفظ می‌کنیم.

هوش مصنوعی: شور و شوق هر فردی را به سمت دریا می‌کشاند و مانند سیلاب، از علف‌های هرز و زباله‌ها می‌گذرد و به وفور افزایش می‌یابد.

هوش مصنوعی: تشنگان را در آتش عطش می‌گذارد و سراب، نمایانگر آتش سوزان پروانه‌ای است که در نور مهتاب افزایش می‌یابد.

هوش مصنوعی: اگرچه آب می‌تواند زیبایی و صفای دل را افزایش دهد و زنگار را از آن بزداید، اما این به معنای آن نیست که آب خود نیز همیشه خالص و بی‌عیب است. گاهی آب هم می‌تواند عیوب و زنگارهایی به همراه داشته باشد که بر روی دل و وجود آدمی تأثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در فضای فیض و رحمت، غفلت و نسیان به سراغم می‌آید و خواب و خواب آلودگی‌ام در گوشه‌ی محراب، مدام افزایش می‌یابد.

هوش مصنوعی: پرواز مشترک آنهایی که دارای نور و زیبایی هستند، در شب‌های ماهتاب مانند درخشش می‌شود و باعث افزایش جلوه و زیبایی می‌گردد.

هوش مصنوعی: دل‌ها پر از شوق و شادی شده است، زیرا خط سبز محبوب در بهار، باعث شده که چشمه‌ها آب بیشتری را روانه کنند.