هوش مصنوعی: شب‌درگذر، توده‌ای از ستارگان در کوچه‌ها زندگی پررونق و روشنی ندارند، اما صبح که طلوع می‌کند، خورشید چنان نیکو و باشکوه است که برای سرماخوردگی روز، بر بازوی صبح مناسب و شایسته جلوه‌گر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگرچه مانند کودکان با بوی شیر از دهانش به مشام می‌رسد، اما در صبح، با گفت‌وگو، دنیای شیرین و خوشبو به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: راستگویان در مدد گرفتن از عالم بالا به یاری اشک‌های ستاره‌ها و شستشوی روز تازه می‌رسند.

هوش مصنوعی: در محیط کسانی که پاک و بی‌آلایشند، بدون آمادگی روحی و ایمانی نمی‌توان وارد شد. تا وقتی که از دنیای مادی دست نکشیده‌ای، به دنبال روشنایی و آفرینش جدید نرو.

هوش مصنوعی: عشق همواره با دل بازی می‌کند و نور آفتاب جهان را به روشنی می‌آورد که مانند دستبازی صبحگاه است.

هوش مصنوعی: در درد و رنج زندگی، هیچ قلبی بدون زخم و درد نیست. عشق و محبت همچون خورشید درخشان است که غم و افسوس را بر زانوی صبح، یعنی بر آغاز روز، می‌نشاند.

هوش مصنوعی: آیینه دل‌های تاریک با این نشانه‌ها، که همیشه با زیبایی صبح در ارتباط است، جلا می‌یابد.

هوش مصنوعی: با وزیدن نسیم صبح، شمعی که در کنار هر کس قرار می‌گیرد، نور بیشتری می‌گیرد و روشن‌تر از خورشید می‌شود.

هوش مصنوعی: از رحمت این دریا دست نکش، تا اینکه دستت مثل عصای موسی از آب صبح، سفید و درخشان شود.

هوش مصنوعی: چشم‌هایم حیرت‌زده است که چطور بر روی چهره‌ی خیس از عرق تو خیره مانده‌اند. در این حال، نور خورشید همچون زنگی به زانوی صبح آویخته شده است.

هوش مصنوعی: غرور پاکدامنی باعث نشود که انسان در مسیری گمراه شود؛ زیرا گاهی اوقات نجات از جایی پرخطر نیازمند تلاش و فداکاری است و باید با شجاعت به سوی صبح روشن قدم برداشت.

هوش مصنوعی: برای اینکه زمین از نور چهره‌ات درخشان شود، خود را تازه کن و همچون آفتاب در صبح، سرشار از انرژی و شادی باش.

هوش مصنوعی: اگر دلی سیاه و تاریک در تو تأثیری نداشت، آهی که می‌کشی نمی‌توانست باعث شود که موی صبح به رنگ سفید درآید.

هوش مصنوعی: گفتگوهای افرادی با روشنفکری و بصیرت، برای کسانی که نقص دارند، همچون طلا ارزشمند است. قلم صائب از گفتمان‌های صبحگاهی و شفاف، با کیفیت و برکت می‌یابد.