هوش مصنوعی: در دل من ناگفته‌هایی وجود دارد که به زودی به سطح خواهند آمد، مانند این‌که وقتی صبح از راه می‌رسد، غم‌های پنهان من نیز کم‌کم نمایان خواهند شد.

هوش مصنوعی: سینه من از غم و کینه پر شده و به خاطر نبود نور، در صفای دل، خوشحال نیستم. من در کنار نیکان و پاکان قرار دارم، مانند صبح که نوید روشنایی و روز جدید را می‌دهد.

هوش مصنوعی: بی‌هیچ تردیدی، پرده از راز دل خود بردار و عشق واقعی‌ام را به نمایش بگذار تا مانند صبح درخشان و روشن باشم.

هوش مصنوعی: من که از حقیقت و صداقت سخن می‌گویم، چرا شمعی که از کافور ساخته شده، در فضای تاریک شبانه‌ام نسوزد و از بین نرود، مثل وقتی که صبح می‌رسد؟

هوش مصنوعی: عیسی از من دور است و خط تابی وجود دارد که نمی‌توانم با آن بی‌دردسر زندگی کنم. در عین حال، دل‌تنگی و زخم‌دلی از چاک گریبانم دارم که مانند صبح زود به من فشار می‌آورد و مرا از آرامش دور می‌کند.

هوش مصنوعی: از زمانی که آن چهره نورانی را دیده‌ام، مدام اشک شوق بر دامنم می‌ریزد، مانند صبح که به آرامی روشن می‌شود.