هوش مصنوعی: شمعی که بسوزد، باعث بی‌قراری و اضطراب پروانه می‌شود و همچنین بال دیگر پروانه را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر شمعی در نظر نباشد، پروانه با سوز دل خود می‌تواند خانه‌اش را روشن کند.

هوش مصنوعی: حسن دل سنگین و بی‌احساس است، در حالی که عشق، دلسوز و حساس است. شمع که نماد عشق است، از اشک پروانه‌ای که به خاطر محبتش ناراحت است، به حال خود می‌سوزد.

هوش مصنوعی: اگر باد صبح بر شمع بوزد، و آب زندگی به دست بیفتد، پر و بال پروانه از حمایت دلسوزانه‌ای بهره‌مند خواهد شد.

هوش مصنوعی: دوست داشتن دیگران و عشق ورزیدن به آن‌ها، نشأت‌گرفته از آزادی است. اگر این آزادی را نداشتیم، دل‌مان برای پروانه‌ها به درد می‌آمد و حسرت می‌خوردیم.

هوش مصنوعی: عشق موجب می‌شود که کسانی که در عشق هستند، زیبایی را همچون کسی که سلاحی قوی و با شکوه دارد، در نظر دیگران جلوه‌گر کنند. عشق همچنین مانند شمعی است که بال و پر پروانه را به سوی خود می‌کشاند.

هوش مصنوعی: هر چه رنگ و زیبایی محبوب دارد، برای عاشق مانند نوری در چشمش است و از ذره‌ای از جانش نیز برای او محبوب‌تر است.

هوش مصنوعی: بی‌تابان شوق نیازی به نامه و قاصد ندارند؛ پروانه هیچ نوشته‌ای جز بال و پر خود ندارد.

هوش مصنوعی: ما بی‌توجه به عشق خود هستیم و اگر نبودیم، شمع از نور چهره زیبای معشوق روشنی می‌گرفت و پروانه را به طمع می‌آورد.

هوش مصنوعی: شمع در اثر نسیم ملایم صبح، ضعف و بی‌تابی از خود نشان می‌دهد. کاش اگر آهی از دل پروانه‌ای برآید، این حالت را به تصویر بکشد.

هوش مصنوعی: زیبایی بدون مشکل و خطر، از نگاه حسود در امان نیست. چه بر سر شمعی می‌آید که پروانه در اثر نگاه او به خطر می‌افتد!

هوش مصنوعی: دل به شدت دلتنگی و بی‌قراری را تجربه کرده و در این روزها، حرارت شمع صبحگاهی بیشتر شده و پروانه را تحت تاثیر قرار داده است.

هوش مصنوعی: در کنج دل خود به خاطر عدم وجود کسی که دوستش دارم، آرزو و حسرتی عمیق حس می‌کنم. هر جا که شمعی دیده می‌شود که پروانه‌ای را به سوی خود می‌کشاند، این حسرت بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: در لباس خانواده آل، زیبایی شمع به حدی شعله‌ور می‌شود که باعث می‌گردد پروانه در درون فانوس بیشتر بسوزد.

هوش مصنوعی: این رفتار ناپسند است که با ما بی‌محلی کنی، زیرا پروانه‌ای که به شمع نزدیک است، دیگر وداعی ندارد و بیشتر در آغوش عشق اوست.

هوش مصنوعی: انسان در تلاش برای رسیدن به هدفش، دچار درد و رنج می‌شود. اگر احساس جدایی و بیگانگی وجود نداشته باشد، مانند پروانه‌ای است که بی‌پرواز نمی‌ماند و نمی‌سوزد.

هوش مصنوعی: شعله‌ای که در کنار شمع است، نمی‌تواند به اندازه‌ی نعل‌هایی که در آتش هستند، ارزشمند باشد؛ زیرا پروانه، شمع را در جایی دیگر می‌بیند و به آن می‌چسبد.

هوش مصنوعی: صبح هنگام، دامن خورشید به شبنمی آغشته شد؛ پس چگونه است که شب زنده‌داری، تأثیری بر پروانه ندارد؟

هوش مصنوعی: عاشق در زمانه‌ای که ظلمت و سختی زیادی وجود دارد، باید شجاعت به خرج دهد. این شرایط دشوار، همانند شب تاریک، می‌تواند بر عشق و احساسات تاثیر بگذارد و پروانه‌ای که دلش شجاعت دارد را آزمایش کند.

هوش مصنوعی: روشندلان می‌توانند بر هر تاریکی غلبه کنند، مثل اینکه هر دود و سیاهی به آتش تبدیل می‌شود و پروانه نیز به دنبال چراغ راه می‌رود.

هوش مصنوعی: لباس کعبه، دود پرستندگان آتش را در شب‌ها به چشمی سنبل‌زار می‌بیند که پروانه را مشاهده می‌کند.

هوش مصنوعی: قبل از این، پروانه دور شمع پرسه می‌زد، اما حالا شمع دور پروانه می‌چرخد.

هوش مصنوعی: اگر دلی شاد و پر از عشق باشد، زیبایی‌های بهشت هم نمی‌تواند دل او را خوشحال کند، چرا که اگر محبوب او مانند شمع درخشان باشد، پروانه همواره در فکر او خواهد بود.