هوش مصنوعی: از سر و سامان من چه می‌پرسی؟ من دیوانه‌ام و حال خوبی ندارم. اینقدر شوق و هیجان در من هست که سقف این میخانه را به حرکت درآورده است.

هوش مصنوعی: برای پیدا کردن آن گوهر بی‌نظیر، باید دل را از ناله‌های سوزان پاک کرد و تسکین داد؛ در غیر اینصورت، امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: عشق از هر نوعی که باشد، در واقع فقط یک بازی کودکانه است که نباید به آن وابسته شد. با گذر زمان باید از این مسائل بی‌اهمیت عبور کرد و به چیزهای واقعی‌تر پرداخت.

هوش مصنوعی: از کنار چیزهای بی‌ارزش بگذر و به سمت چیزهای زیبا برو. مثل زنبوری که از شهد گل‌ها استفاده می‌کند و خانه‌اش را شیرین می‌کند، تو هم می‌توانی با تلاش و خلاقیت خانه‌ات را پر از زیبایی و فراوانی کنی.

هوش مصنوعی: فرصت را از دست نده، زیرا فصل بهار مدتی طولانی نیست و نباید اجازه داد که شادابی و زیبایی لباسی که گل به خود دارد، از بین برود.

هوش مصنوعی: ما را که در حسرت و بدبختی به سر می‌بریم، دریابید؛ چرا که آن شمعی که در شب‌ها می‌درخشد، دل پروانه را به سوی خود می‌کشاند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به آن منبع زیبایی نزدیک شد، از زمین تلخ و ناامیدی جدا شد و دیگر نمی‌تواند به دانه‌هایی که در این حالت قرار دارند، بازگردد.

هوش مصنوعی: اگر به سرم تیغی می‌زنی، دلیلش این است که قدر و منزلت معشوق خود را می‌دانی. زخم‌های این تیغ به خوبی نمایان است و از هر کجای این کاکل، راهی به سوی عشق قابل رؤیت است.

هوش مصنوعی: آسمان‌ها به دلیل شکست من خود را برای مقابله آماده کرده‌اند، چرا که من قادر نیستم حتی یک دانه از یک آسیاب را نگه‌دارم؟

هوش مصنوعی: هیچ عضوی در جهان وجود نیست که نادان باشد؛ زیرا اگر چنین بود، چگونه می‌توانستند تفاوت بین محیط خود و غریبه‌ها را تشخیص دهند؟

هوش مصنوعی: خواسته‌ها و آرزوهای من بیشتر از آنچه که فکر می‌کردم افزایش یافته است. عقل و تدبیر در من هیچ تاثیری نداشته و در واقع، احساسات و دیوانگی‌ام بر زندگی‌ام غلبه کرده است. در نتیجه، مرزهای عقل و جنون به هم ریخته و زندگی‌ام به یک صفحه نوشته شده از دیوانگی تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: زیبایی و عشق خالص هیچ گونه شرم و حیایی در مقابل مردم ندارند؛ مانند شمعی که پروانه را به سوی خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر در مسیر حقیقت قرار بگیری، دیگر هیچ چیز نمی‌تواند نتواند تو را از هدف واقعی‌ات باز دارد و در این راه با اراده‌ی قوی، می‌توانی بر هر دو دنیا غلبه کنی.

هوش مصنوعی: علاقه و تمایل دل به زیبایی‌های چهره معشوق امروز وجود ندارد؛ چرا که از ابتدا، بر روی اصول نادرستی بنیاد گذاشته شده است و اینجا قبله یا محور عشق به درستی تعیین نشده است.

هوش مصنوعی: دل برداشتن از درد و رنج عشق بسیار سخت است؛ در غیر این صورت، حاضر بودم که این خانه را به سیلاب فنا بسپارم.

هوش مصنوعی: در صبح زود، مراقب باش که دلت پر از افسوس و اشک نباشد، زیرا این سرزمین پاک، می‌تواند گوهری ارزشمند را به وجود آورد.

هوش مصنوعی: ای کعبه، به من انگیزه و اراده بده تا بتوانم لایق خدمت در خانه بت‌ها شوم.

هوش مصنوعی: دل‌های بی‌قرار و نگران از وسوسه‌های شیطانی رهایی یافته‌اند و در شب‌های بهار، حالتی زیبا و دل‌انگیز دارند که به داستان‌های افسانه‌ای شباهت دارد.

هوش مصنوعی: به زودی کسی که از دریا جدا شده، به خاطر خجالت مانند حبابی که در آب می‌ترکد، آب خواهد شد. این بیان نشان‌دهنده تأثیر عمیق جدایی از منبع و اصل است.