هوش مصنوعی: چشم زیبای معشوق، intoxicated از ناتوانی‌های دل‌باخته است و با نگاه او، فتنه و جذابیتی ایجاد می‌شود که همه چیز را در هم می‌آمیزد.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر تو به خطر افتاده‌ام، چرا اینقدر بی‌توجهی می‌کنی؟ چرا این همه مشغولیت و سرگرمی داری؟

هوش مصنوعی: من جان و دل خود را برای عشق تو به خطر می‌اندازم؛ به خاطر تیر ناز تو، چهره‌ات را نشان بده، چرا که زمان خوبی برای عشق و عاشقی است.

هوش مصنوعی: گاهی به سنگ می‌زنم جام را، گاهی به پای خم می‌افتم. ساقیا! از من ناراحت نباش، چون این دوران جوانی است و حال و هوای خاص خودش را دارد.

هوش مصنوعی: دور بودن از ملاقات معشوق زندگی چه فایده‌ای دارد؟ جان به لب رسیده، اما باز هم این سختی‌ها را تحمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: کجاست ناله‌های غم‌انگیزت؟ کجاست آه‌های سوزانت؟ فقط حرف‌های زیبا درباره عشق نمی‌تواند کافی باشد، عشق نشانه‌ها و واقعیاتی دارد که باید به آن‌ها توجه کرد.

هوش مصنوعی: خوشحالم که تو مانند گلی در کنار من هستی و با نگاه دل‌نوازت، لحظات شادی را تجربه می‌کنم.

هوش مصنوعی: چشمان تو مانند تیرهایی است که به دل‌ها آسیب می‌زند و باعث می‌شود سینه‌ها جراحت ببیند. حالا تو هیچ توجهی به حال من نداری و نمی‌پرسی چرا اینقدر دلمشغولی دارم.

هوش مصنوعی: در روزهای بدون تو بی‌تاب و بی‌قرارم و شب‌ها نیز خوابم نمی‌برد. نه در روز می‌توانم آرامش داشته باشم و نه در شب. نمی‌دانم این نوع زندگی چیست که به این روز افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: این تپش قلب به چه دلایلی است؟ انگار آسیب عمیقی از محبوبت بر سر داری و اکنون زمان آن فرا رسیده که جان خود را فدای او کنی.