هوش مصنوعی: چرا باید همیشه پیام‌های دوست را از دیگران بشنوم؟ گاهی قلبم را با نامه‌ای که از او می‌رسد شاد می‌کنم و گاهی با یاد او خوشحال می‌شوم.

هوش مصنوعی: عارف از نوشیدن جام محبت به سکوتی دست نیافت که دل من از گفتار دوست به آن حالت رسید.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر نداشتن بینش کافی، برای دیدن زیبایی‌ها و محبوبیت‌ها به بام دوستش می‌رود، سزاوار رحمت است.

هوش مصنوعی: دشمن به ناراحتی من توجهی می‌کند، اما یاد او که به آرامی می‌گذرد، مثل یاد دوست محبوبم باعث دل‌خوشی‌ام می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر از غم و درد دل به آرامش برسم، باز هم از عشق و دوستی چیزی نمی‌خورم. من کیستم که بخواهم از دوست خود با شراب فاصله بگیرم؟

هوش مصنوعی: هر چند که کار او ناتمام است، اما وقتی که کسی به ماه کامل نگاه می‌کند، چشمش به زیبایی‌اش روشن می‌شود.

هوش مصنوعی: در مهمانی ما به شراب و جام احتیاجی نیست، تنها یاد مداوم دوست برای ما کافی است تا به مستی برسیم.

هوش مصنوعی: به خاطر دوری و جدایی از سرزمینش، دلش سنگی می‌شود که از اندوه و غم خون گریه می‌کند. کسی که مقام و منزلت دوست را نشناسد، ذهن و دلش همیشه در آشفتگی خواهد بود.

هوش مصنوعی: خضر در حال نوشیدن آب حیات است و از ساغری که این آب در آن است، می‌نوشد. در اینجا، او به لطف خاص و ویژه خداوند اشاره می‌کند که از لطف عموم و عمومی‌تر دوستش، یعنی خداوند، بیشتر و خوشایندتر است.

هوش مصنوعی: شخص خودخواه و قدرت‌طلب همواره دچار ناکامی است. پس مراقب باش که فقط به خواسته‌های خودت فکر نکنی، زیرا این کار می‌تواند تو را از رضایت و خوشنودی دوستانت دور کند.

هوش مصنوعی: صائب، نشئه‌ای که از باده لعل به من می‌دهد، بیشتر از خود باده است و این نشئه را من از خون و زیبایی رخ دوست می‌گیرم.