هوش مصنوعی: به خاطر بی‌تابی دل من، مژه‌های چشمانم دچار رنج و غم شدند، مانند شاخه‌ی نازکی که به طور ناگهانی از شدت بارانی که بر آن می‌افتد می‌شکند.

هوش مصنوعی: وقتی که آب مانند تیغ بر من تأثیر گذاشت و غم و اندوهی که احساس کردم، به اندازه‌ای زیاد شد که زندگی توانست درد و شکست بیشتری به من تحمیل کند.

هوش مصنوعی: هیچ نوشیدنی عقل نمی‌تواند جایگزین شراب عشق شود؛ چرا که نمی‌توان با آب دریا یک مروارید را شکافتی.

هوش مصنوعی: در عشق، این دل غم‌زده فقط نشانه‌ای از شکست نیست، بلکه آغاز راهی است که با وجود دشواری‌ها و دردها، هنوز امید و زیبایی‌هایی در آن نهفته است.

هوش مصنوعی: خماری و شوق عشق باید از شراب دیگری نشأت گیرد، زیرا آن لب زیبای خوشمزه که در جام غیر است، چندان یابیدنی نیست.

هوش مصنوعی: از بس که دوری تو قلب و روح مرا به درد و رنج انداخته، حالتی مانند توتیا (کهایی) به استخوان‌هایم پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: چشمان گریان تو مانند شمع در جمع ماست و هر قطره اشک تو همچون تیغی تیز، قلب مرا جریحه‌دار می‌کند.

هوش مصنوعی: غمی که به دل دارم، چنان شدید است که می‌تواند از رگ الماس هم بگذرد و مانند خون بریزد. این درد ناشی از نیش نگاه معشوق است که مرا به شدت آزرده کرده و در دل‌ام جای گرفته است.

هوش مصنوعی: صائب، چه نعمتی است که هر بار که دلی می‌شکند، یار با زلفش به شیوه‌ای دیگر آن را جبران می‌کند.