هوش مصنوعی: گنجینه جواهر ما شامل گوهر ناب و با ارزشی است که در خزانه ما وجود دارد و این گوهر هیچ گونه زرق و زیوغی ندارد.

هوش مصنوعی: ما چه انتقادی می‌توانیم داشته باشیم اگر ارزش و مقام ما کم شده باشد؟ اگر یک گوهر در زمین بیفتد، این فقط نقصی برای خود آن گوهر محسوب می‌شود.

هوش مصنوعی: در کار عشق، تلاش و کوشش به جایی نمی‌رسد؛ مثل این است که در دریا به خاطر ندانستن و ناآگاهی، فقط در حال دست و پا زدن هستیم.

هوش مصنوعی: دل تو به خاطر عشق بی‌نصیب، هوا و هوس دارد. وقتی این شیشه خالی شود، پر از موجودات زیبایی خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر کسی در زندگی‌اش احساساتش را جدی نگیرد و به درد و رنجش اهمیت ندهد، مانند شمعی است که می‌سوزد اما توجهی به شعله‌اش ندارد. این افراد در واقع از اهمیت زندگی غافلند.

هوش مصنوعی: پیری باعث زخم‌های عمیقی در دل ما می‌شود و ما همانند دو چرخ چرخان، در حال گردش و گذر از زندگی هستیم.

هوش مصنوعی: سخنان شیرین و دلنشین تو در پس نقاب حجاب، مانند تخم‌مرغی است که پرنده‌ای زیبا از آن بیرون می‌آید.

هوش مصنوعی: ای آقا، اگر به دنبال ثروت و زر و سیم هستی، بدان که این چیزها زودگذر و ناپایدارند. پس اگر آرزوی کیمیاگری و دستیابی به چیزهای باارزش‌تر را در دل داری، به این دنیا و محسنات آن نپرداز.

هوش مصنوعی: عشق و دلبستگی به زیبایی‌های دنیا باعث می‌شود انسان به راحتی از حال خود غافل شود و لحظات زندگی را به سرعت از دست بدهد. عمر کوتاه و ناپایدار است و مانند حبابی که به خاطر خلوص و سبکی خود در معرض خطر است، ممکن است به سرعت نابود شود.

هوش مصنوعی: صائب می‌گوید که فردی که به مال و ثروت حرص می‌زند، می‌تواند هزاران آدم بی‌درد و غمگین را تحت تأثیر قرار دهد. او به اشتباه فکر می‌کند که ثروت و توانگری واقعاً باعث آرامش و غنا می‌شود.