هوش مصنوعی: دل از عمق سینه به چشمانم راه یافته است و حالا مانند کشتی‌ای که به وسط طوفان رسیده، در شرایطی پر از اضطراب و هیجان قرار دارد.

هوش مصنوعی: از دل به دنبال آرامش در آن موهای پیچ‌خورده نرو، چون من که دیوانه‌ام، به جایی رسیده‌ام که می‌توانم زنجیرهای خود را حس کنم.

هوش مصنوعی: من تا کنون بارها به او نزدیک شده‌ام و هر بار که این کار را کرده‌ام، احساس کرده‌ام که زندگی‌ام به لبم نزدیک‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: خودت را به زمین بزن و فروتن شو، چرا که از نقص و ظرافتی که داری، روشنایی و زیبایی به درخشش خورشید رسیده است.

هوش مصنوعی: جز ماهی که هنوز کامل نشده و از سفره خورشید زیر آسمان به لبه نان رسیده است؟

هوش مصنوعی: در اینجا گویا اشاره به زیبایی و لطافت وجود دارد، به طوری که به گردن من مانند زنجیری از گل آراسته شده و در عین حال، اگر پرنده‌ای از عرش آسمان به خود می‌بالد، به خاطر زیبایی سرو و حالت نرم آن است. این بیان از هم‌نشینی زیبایی‌های مختلف در طبیعت و تأثیر آن بر روح و احساسات انسان حکایت می‌کند.

هوش مصنوعی: حال زخم و جراحت او را نپرس؛ او مثل کسی است که به چشمه حیات رسیده و تشنه است.

هوش مصنوعی: به خاطر عشقی که به معشوق دارم، دلم زخم‌های زیادی خورده و رنج‌های زیادی را متحمل شده است تا به او نزدیک شوم و بتوانم به او دسترسی پیدا کنم.

هوش مصنوعی: از چهره‌ی آتشین او که مانند خورشید داغ و سوزان است، تنها قطره‌ای به لاله‌های زیبا و خوشبو رسیده است.

هوش مصنوعی: تمامی هلال‌ها در حال گداز و ذوب شدن هستند و این نشان‌دهنده‌ی رحمتی است برای سرهایی که به آرامش و سامان رسیده‌اند.

هوش مصنوعی: به خود بلرز که قیمت سنگی مانند تو پایین است، زیرا من به مقام و ارزشی رسیده‌ام که شایسته‌ام.

هوش مصنوعی: هرچند که به زنجیر کشیده شده‌ام و تحت فشار هستم، اما احساس دیوانگی و شور و نشاط من به جایی دور و آزاد مانند بیابان رسیده است.

هوش مصنوعی: من با وجود تمام مشکلات و سختی‌هایی که دارم، هنوز هم از غیرت و عزت خود دفاع می‌کنم، حتی اگر دچار درد و رنج شده باشم.