هوش مصنوعی: وقتی قلبم از عشق پر شده، به مرتبه‌ای از عشق و دوری رسیده‌ام که مانند پروانه‌ای به نور و صفای نبوت می‌درخشم.

هوش مصنوعی: زمانی که دل انسان از دردی به نام آرزوها پر شود، بیمار او به آرامش بیشتری دست پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: داستان از این قرار است که نی، با ظرافت و مهارت، به خطی شبیه انگشتان من اشاره می‌کند. در این حال، لطافت و شیرینی را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که من به خاک و قناعت رسیده‌ام، چه اینکه حس رضایت و آرامش را در عبدیت پذیرفته‌ام.

هوش مصنوعی: از عطر و بوی پیراهن کسی می‌گذرم و آستینم را به جلو می‌زنم تا بتوانم به دامن زمان و فرصت برسم.

هوش مصنوعی: قطره‌ای از جیوه به مانند گوهر درخشیده و زیبایی‌اش باعث شده تا چشم‌هایم در حیرت فرو رود.

هوش مصنوعی: من از لذت بوسه‌ٌی دهن مار بهره می‌برم، چون به گرداب گفتگو رسیدم.

هوش مصنوعی: مدتی طولانی در مشکلات و سختی‌های زندگی غوطه‌ور بوده‌ام و حالا احساس می‌کنم که سکوت و پشیمانی در عمق وجودم ریشه دوانده است.

هوش مصنوعی: من به خاطر شرم و خجالت دستم را در آستین پنهان کرده‌ام، اما اگر به موفقیت و خوشبختی دست یافتم، از راهی ناپسند به آن رسیده‌ام.

هوش مصنوعی: عشق و محبت به شدت در دل من تاثیر گذاشته و مرا تحت تاثیر قرار داده است، وگرنه مدت‌هاست که در انتظار و صبر به سر می‌برم و تحملم به انتها نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: مروت و انسانیت مانند گوهری ارزشمند هستند که در صدفی گرانبها قرار دارند. اگر تنها یک قطره از این صفات به ما برسد، باید قدر و ارزش آن را بدانیم.

هوش مصنوعی: نگاه من هیچگاه از دیدن تو سیر نمی‌شود، مانند کسی که پس از مدت‌ها کمبود، به فراوانی و نعمت دست پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: کشتی به خوبی از میان چهار موج عبور کرده و به کنار ساحل رسیده است. این موفقیت نتیجه صحبت و همراهی با کسی است که در خلوت و تنهایی به درک عمیق‌تری رسیده است.