هوش مصنوعی: تا زمانی که من به زیبایی مینا دست یافتم، احساس می‌کنم که وضعیت و کیفیت من به مراحل بالاتری رسیده است.

هوش مصنوعی: از شدت محبوبی که به بندگی‌ام نیفتاده، برای درد عشق خودم، به مینا (جام می) پناه برده‌ام.

هوش مصنوعی: از تنهایی و دوری از مردم، به مقام و شأنی دست یافته‌ام که در میان دیگران همانند یک مرغ mythical و افسانه‌ای (عنقا) می‌باشم.

هوش مصنوعی: هر کس که به جایی در زندگی رسیده، به خاطر تلاش و همت خودش است؛ مانند شبنمی که به آفتاب می‌رسد، نشان‌دهنده این است که با اراده و کوشش می‌توان به اهداف بزرگ دست یافت.

هوش مصنوعی: از این دریا که در ذهن من قرار دارد، جوش و شوری وجود دارد که به کاسه دریا هم رسیده است.

هوش مصنوعی: من با دلی پر از درد و غم به عشق روی تو نزول کرده‌ام و اگر به زخم‌هایم رسیده‌ام، به خاطر این عشق است.

هوش مصنوعی: من هر چیزی را که به من رسیده با دقت و زحمت گرفتم، مثل اینکه نوری از عالم بالا به من تابیده است.

هوش مصنوعی: قلم من به اندازه‌ای شکسته و خرد شده که مانند پودر شده‌ای از توتیا (نوعی دارو) شده است و این باعث شده که سرمه‌ام به چشمان بینا و بینا برسد.

هوش مصنوعی: دست من مانند صدفی شده که از آبله پر است و این وضعیت از زمانی آغاز شده که به دامن دریا رسیده‌ام.

هوش مصنوعی: بر من مانند صبح روشنایی در حال جاری شدن است، تا جایی که دست من به شب‌ها رسیده و آنها را حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: از دل پرناله‌ام اشکی به زمین می‌ریزد و این درد آشنا باعث شده که دل من همچون شیشه‌ای با زخم‌های عمیق به سنگ برخورد کند.

هوش مصنوعی: ای عشق، که به دل می‌سوزانی، به کمک من بیا؛ زیرا درد و رنجی که دارم به جایی رسیده که نیاز به درمان دارم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که حس غیرت باعث شده تا کسی احساس درد و رنجی عمیق را تجربه کند، انگار که نشانی از این درد بر روی نعل اسب او باقی مانده است. اگر نشانه‌ای از این درد به گل لاله‌های قرمز رسیده باشد، نشان‌دهنده شدت این احساسات و تأثیر آن بر زندگی اوست.

هوش مصنوعی: با اینکه صدای ناله و آه من به آسمان‌ها می‌رسد، اما هیچ تغییر یا تاثیر مثبتی بر وضعیت من ندارد و مشخص است که محبت او از من دور است.