هوش مصنوعی: دل دیوانه‌ام از نگاه مستانه‌اش پر شده است. می‌خواهم خارج شوم چون این خانه پر از زیبایی و جادوست.

هوش مصنوعی: از شدت احساساتی که در دل دارم و به خاطر تنگی جا، نمی‌توانم به راحتی ابراز احساساتم را انجام دهم؛ طوری که حتی حرف‌های آشنا هم برایم بی‌معنی و غریب شده است.

هوش مصنوعی: بلبل به خاطر گل‌های خوشبو در غنچه‌های جوان، به اشتباه به خانه‌ام می‌آید، زیرا بوی گل‌ها آنقدر فراوان است که سراسر خانه‌ام پر از این عطر شده است.

هوش مصنوعی: من در حیرت هستم و اجازه نمی‌دهد تا بگویم که این دریا به خاطر یک دانه پر شده است.

هوش مصنوعی: مینا بیهوده گلوی خود را پاره می‌کند و ظرف شراب از نعره‌های شاد و مستانه پر شده است.

هوش مصنوعی: میان عاشقان و در میخانه، چه نیازی به نشانه‌ها و مکان‌های عشق است؟ زیرا با جوشیدن شراب، شیشه و لیوان پر شده و همه چیز در حال و هوای عشق و شادمانی است.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه چهره‌اش مانند آفتاب است، اما ابر اشک‌ها باعث شده که دید ما به این خانه تاریک و پر از اندوه شود.

هوش مصنوعی: هیچگاه فیض و انگیزه دیوانگی به این صورت از شوق و جوش و خروش بهار تو به وجود نیامده است؛ به طوری که دیوانه‌ها از این شور و شوق پر شده‌اند.

هوش مصنوعی: روی تو همچون گلی خوشبو با رنگی شاداب جلوه‌گری می‌کند و از جام آتشین، شادی و خوشحالی بلبل و پروانه فراهم شده است.

هوش مصنوعی: آسان نگیر، خطرات دنیای آسان را؛ چرا که بر سر یک دانه، صد مور قربانی شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی که لب‌های من از شراب خشک و بی‌مزه شده، برای من مردن و این حالتی که دارم هیچ تفاوتی ندارد. زیرا وقتی که من از درون خالی شدم، انگار که پیمانه‌ام پر شده است.

هوش مصنوعی: صائب از چه طرز زیبایی به ما گوش می‌دهد؟ کسی که اشباع شده از داستان‌ها و روایت‌ها، دیگر نمی‌تواند با شوق و ذوق به صدای ما توجه کند.