هوش مصنوعی: دست‌هایی که نمی‌توانند کمک یا خیر بکنند، مانند شاخه‌ای است که ثمر ندارد. بهتر است از درختی که میوه نمی‌دهد، دوری کنیم.

هوش مصنوعی: سعی کن به پناهگاه و حمایت دیگری تکیه نکن، زیرا تنها با رضایت و قناعت می‌توان به آرامش واقعی دست یافت.

هوش مصنوعی: ناله و گریه از دل مس نکن؛ زیرا اگر آسمان هم گوش دارد، ممکن است باغبان ناشنوا باشد و صدای تو را نشنود.

هوش مصنوعی: اگر خود را از گناه پاک کنی، از بهشت نیز برتر است و اگر آبروی دیگران را حفظ کنی، ارزشش از کوثر هم بیشتر است.

هوش مصنوعی: آدمی که به دنیا و زرق و برق آن عشق می‌ورزد، هرگز به گذشته و آنچه را که از دست داده، فکر نمی‌کند. او به جای آنکه خود را در زشتی‌های دنیا غرق کند، بهتر است به زیبایی‌های واقعی عالم بپردازد.

هوش مصنوعی: زیر پای عشق، آسمان به رنگی تیره و سنگین افتاده است و این نشانه‌ای از بزرگی و عظمت عشق است.

هوش مصنوعی: از راهی که نعل واژگون وجود دارد، نرو؛ زیرا در زیر موج‌های ریگ، آب کوثر وجود دارد.

هوش مصنوعی: کسی که در گوشه عزلت و تنهایی زندگی می‌کند، در چشم‌ها و دل‌ها ارزش و احترام خاصی دارد، مانند گوگردی که به رنگ قرمز درآمده و نادر است.