هوش مصنوعی: آن خال لب مانند ستاره‌ای در صبح قیامت است و عنصر حیات دوباره‌ای را به وجود می‌آورد که به نوعی به سایه آن سرو زیبا مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: هر جا که مشکلات و چالش‌ها شدت بگیرد، بهتر است از آنجا دوری کنی و به مکانی امن پناه ببری که از گزند آسیب‌ها در امان باشی.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ی زحمتی که می‌کشیم، پاداش ما هم بزرگ خواهد بود؛ اما اگر دچار ملامت و سرزنش شویم، آن پاداش نیز ارزش کعبه را نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: امید ما به برآورده شدن آرزوهایمان از زیبایی‌های یار نیست. اگر یار بخواهد دل ما را به ما ببخشد، این یک عمل مِهر و کرامت از او خواهد بود.

هوش مصنوعی: این توبه‌ای که تو در دل خود کاشته‌ای، نیاز به آبیاری با اشک‌های پشیمانی دارد تا رشد کند و ثمربخش باشد.

هوش مصنوعی: هر گل که در این باغ شکفته می‌شود، از خاکی که آن را پرورش داده، به وجود آمده است و نشانه‌ای از زیبایی و قامت بلند است.

هوش مصنوعی: به خاطر خاکی که بر سرت نشسته، باید بدانیم که وسیله‌ای مانند چوب عصا در مسیر جستجو، یک قدم جلوتر از تو است و استقامت بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: در این بیت به این موضوع اشاره می‌شود که وقتی نوشته‌ها و کلام‌های ما به چشم نیایند و محو شوند، نشانه‌ای از فرا رسیدن روز قیامت است. به نوعی می‌توان گفت که زمان رسیدن به حقیقت و بازگشت به واقعیت نزدیک شده است.