هوش مصنوعی: بارش باران در فصل بهار به من نمی‌چسبد؛ چرا که احساسات و درون من چیز دیگری است و برای بروز آن‌ها نیاز به شرایط خاصی دارم.

هوش مصنوعی: چطور ممکن است که من در برابر آفتاب، سر و گردن بلندی نداشته باشم؟ چون زخم تو بر گردن لباس من می‌افتد.

هوش مصنوعی: اگر وجود دانه‌ی خال تو نبود، خضر (نماد راهنمایی) به راحتی در مسیر کفر، تسبیح می‌کرد و مرا در دام مسلمانی رها می‌کرد.

هوش مصنوعی: در روز قیامت هم از انتقاد و خشم او شکایت نخواهم کرد، چون با این زبان‌بندی که بر پیشانی‌ام نهفته است، همه چیز را در خود می‌پذیرم.

هوش مصنوعی: عشق وقتی با محبت و نوازش به من نزدیک شد، عمرم مانند موهایی که بر سرم پراکنده است، در هم و برهم شد.

هوش مصنوعی: کشتی من به راحتی در برابر خطرهای ناشی از باد قرار دارد، زیرا مانند حبابی است که هر وزش بادی می‌تواند آن را به طوفانی بزرگ تبدیل کند.

هوش مصنوعی: ظاهر من را به عنوان جلوه‌ای از زیبایی نپندار، زیرا همین که آیینه‌ای برای نمایش عریانی و بدون پوششم باشی، کافی است.