هوش مصنوعی: چشمانم پر از اشک است و این اشک‌ها به خاطر عشق و غیرتی است که نسبت به تو دارم. من به خاطر تو، مثل عاشقانی که به پای محبوبشان می‌افتند، در غم و اندوه به خواب رفته‌ام.

هوش مصنوعی: آیا حجاب تو در باغ زیبایی و پاکی افتاده است؟ که نوزاد شبنم از آغوش گل جدایی گرفته و خوابیده است.

هوش مصنوعی: اگر شریک خوشبختی این شخص باشد، پس او بدبختی است. من در حالتی که باد صبحگاهی خواب است، گلی از لذت بچینم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که شهیدی که در زیر خاک است و به امید دریافت پاداش خون خود در انتظار است، در نهایت لباس ملامت و سرزنش بر تن خواهد کرد. این موضوع به نوعی اشاره به ناعدالتی‌ها و فراموشی قهرمانان دارد و نشان می‌دهد که شاید تلاش‌ها و فداکاری‌های آن‌ها به درستی قدردانی نشود.

هوش مصنوعی: به دنیای ساده‌زیستی و قناعت بیاییم، چرا که خوشی‌های دنیا در زیبایی‌های کوچک و معمولی نهفته است. حقیقت خوشبختی در چیزهای ساده و نزدیک به ماست.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و شوق به تو، خونش به جوش و خروش می‌آید، حتی اگر محبوب تو در خاک کربلا آرمیده باشد.

هوش مصنوعی: کجا باید برویم تا جانمان را نجات دهیم، صائب؟ وقتی که دشمنان بیدار و آماده‌اند، اما ما در خواب غفلتیم.