هوش مصنوعی: لب یار هنوز چیزی نگفته و این باعث شده که ناآرامی و فتنه‌ای در این مسیر باقی بماند.

هوش مصنوعی: از بخت بی‌رحم من ناامید از آفتاب هستم، وگرنه صبحی که به من رسیده، زودتر از من نیازمنده به آن بوده است.

هوش مصنوعی: نگذار که دل سیاه‌انت پند و نصیحت تو را نادیده بگیرد، زیرا خون مرده هیچ‌گاه با صد زخم و نیشتر زنده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: هیچ گلی از زیبایی تو در خواب نمانده است، زیرا هر کسی که به جمال تو ننگریسته، از خواب غفلت بیدار نشده است.

هوش مصنوعی: تو چطور می‌توانی از درد و لرزش دل عاشقان باخبر باشی؟ که این آه سردی که از دل من برمی‌آید، به خاطر درد و غم عمیق من نیست.

هوش مصنوعی: من به خاطر طوفان اتفاقات از جایی که هستم جابجا نمی‌شوم؛ چون مانند من که به زمین افتاده‌ام، کسی از خاک برنخواسته است.

هوش مصنوعی: به خاطر من از آن جمعی که به دنبالم هستند، دود سوختن آتش برنخواسته و دور نشده است.

هوش مصنوعی: به افرادی که دلشان سنگی است و احساسات ندارند، اجازه نده که آبرویت را تحت تاثیر قرار دهند، زیرا هیچ ابر یا بارانی نمی‌تواند با آب گرانبهایی که در دل مردم است، مقایسه شود.