هوش مصنوعی: ای ساقی، از آن جام سنگین، دلم را شاد کن و مرا از این دنیای بی‌ارزش دور کن.

هوش مصنوعی: من در دنیای سرگشتگی قرار دارم و هیچ نیرویی برای استراحت و آرامش ندارم؛ خواهش می‌کنم مرا به آرامش و امنیت خانه‌ام برسان.

هوش مصنوعی: من به خاطر زیبایی زلف تو، از کار و زندگی منحرف شده‌ام. مدت‌هاست که می‌خواهم تو را به دوش بیندازم یا بر گردن خودم حمل کنم.

هوش مصنوعی: از من دور باش، که بی‌قراری من مانند آتش است. اگر بخواهم خود را از جمع خارج کنم، مرا از این مجلس دور کن.

هوش مصنوعی: تیزی تیغ نشان‌دهنده خطر و تهدیدی است که قربانیان عید را در بر گرفته است. من که در انتظار بخشش هستم، اگر نمی‌توانی به من رحم کنی، با نگاهی خیره کننده و زجرآور من را به درد و رنج روانه کن.

هوش مصنوعی: برای امتحان چندی من را دیوانه کن؛ اگر همچون مجنون نیستم، دوباره عاقل کن.

هوش مصنوعی: حضور مداوم محبت تو باعث می‌شود که من جسورتر شوم. لطفاً گاهی مرا از خود بی‌خبر کن و فرصتی بده تا این حال را تجربه کنم.

هوش مصنوعی: در دنیای پرآشوب و ناامیدی، جای من به شدت احساس می‌شود. پس از این، صائب، به یاد تأثیر عمیق و خاصی که بر قلب من گذاشته‌ای بیفت و نکاتی از دل مرا جستجو کن.