هوش مصنوعی: دنیا و تمامی چیزهایی که در آن وجود دارد، برای کسی که به حقیقت دل آشناست، تنها پرده‌ای از احساسات و عواطف است و چنین فردی به هیچ کجا نمی‌رود.

هوش مصنوعی: نفس اماره تو را به دنبال دلخواه‌هایت کشانده، وگرنه هر چیزی که دل بخواهد، به سادگی قابل دسترسی است.

هوش مصنوعی: اگر فرد به راهنما و هدایت‌کننده‌ای مانند خضر نگاه نکند، در واقع دچار یک وضعیت ناپیدا شده است که همان احساسات و تمایلات دل او را راهنمایی می‌کند.

هوش مصنوعی: از دل بیرون نرو و به گردش در باغ و بهار نپرداز، زیرا هیچ غنچه‌ای در این بوستان نمی‌تواند جای دل را پر کند.

هوش مصنوعی: چشمه آینه باعث می‌شود که جویبار صاف و زلال شود و زیبایی دنیا در دل‌های صاف و پاک ایجاد می‌شود.

هوش مصنوعی: از دوران کودکی ما با روی خوش و خنده به زندگی پرداختیم، وگرنه شکوفا شدن درخت محبت به دل‌ها بسیار دلپذیر است.

هوش مصنوعی: از چشمان یار نمی‌توان انتظاری داشت، چرا که در دل این عشق، تنها غوطه‌ور شدن در خون خودم را به یاد می‌آورد.

هوش مصنوعی: به حیرت به این بلندای ایوان نگاه نکن، زیرا چیزی که می‌بینی همچون زخم‌های کوچک بر روی دل است.

هوش مصنوعی: وقتی از بی‌مکانی و بی‌نظمی این ویرانه عبور می‌کنی، متوجه می‌شوی که همین حس و فضای دل انسان است.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که نفس انسان به شدت در حالی که day و night می‌سوزد، در تلاش است تا به مقصدی برسد. اما در این دنیا چیزی وجود ندارد که پاسخگوی آرزوها و خواسته‌های واقعی دل باشد. در واقع، احساسات و آرزوهای عمیق و واقعی انسان در دنیای مادی برآورده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: کسی به روشنایی و حقیقت واقعی دست می‌یابد که همیشه در پشت دلش، مانند سایه‌ای که در شب و روز همراه اوست، به دنبال آن است.