هوش مصنوعی: دل شاد و بی‌خیال ما را صداهای پوچ و بی‌اثر مانند سنگی بر سطح شفاف و زیبای شیشه می‌زند و این صداها یادآور آشنایی‌های قدیمی‌مان هستند.

هوش مصنوعی: بوی کسانی که سوخته‌اند، مغز ما را بیدار می‌کند، حتی اگر خوابگاه ما همچون آتش‌سوزی سخت و سنگین باشد.

هوش مصنوعی: چرا این دریا که همیشه با باد مخالف روبه‌رو بود، حالا بی‌تفاوت است؟ هر بار که نفسی می‌کشیم، بر حباب ما فشار می‌آید و آن را می‌شکند.

هوش مصنوعی: من به خاطر فکر و خیالات شدیدم، حالتی نگران‌کننده و آشفته دارم، به طوری که درد و فشار سنگینی بر سرم حس می‌کنم و این وضعیت برایم مانند سنگی سنگین و زجرآور است.

هوش مصنوعی: امید به صبح سعادت و خوشبختی به قدری من را تحت تاثیر قرار داده که احساس می‌کنم استخوان‌هایم در زیر فشار این امید، بی‌نهایت سبک و شکننده شده است.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق، به چیزی بیش از وزن و اندازه اهمیت نمی‌دهم، حتی اگر درد و مشکلاتم به سنگینی کوه قاف باشد.

هوش مصنوعی: زبان سوال به خاطر نقصی که دارد، نمی‌تواند به خوبی پر و بال بگیرد و اگر از آن به درستی استفاده نشود، مانند کاسه‌ای است که برای دریافت پاسخ، سنگ سزاوار آن است.

هوش مصنوعی: خود را ناامید و شکسته نشان نده و احساساتت را بروز نده، زیرا این مردم بی‌حیا مانند سنگ هستند و ترسی از نشان دادن واقعیات ندارند.

هوش مصنوعی: خاموش باش که آگاهی و بصیرتت در سختی و خواب غفلت است. چشم‌های بسته نمی‌توانند روشنایی را ببینند، حتی اگر شعله‌ای در دل سنگی وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: از صدای ضجه و ناله من، دل بلبل به زمین افتاد و خونین شد؛ چون نغمه‌ای که عاشقان دل‌باخته دارند، همچون سنگ بر شیشه دل آنها فرود می‌آید.

هوش مصنوعی: خنده‌ی بی‌فایده و بی‌دلیل بسیار سخت است و تعجبی ندارد که کبک به سنگ غذا بدهد.

هوش مصنوعی: به کسی که دلش را سنگین و بی‌احساس می‌بیند، نسبت نده که معشوق را بی‌رحم و سخت بدانند؛ زیرا در میان این احساسات، تفاوتی بزرگ وجود دارد، مانند تفاوت بین شیشه و سنگ.

هوش مصنوعی: برای درمان خشکی سودا به دنبال چوب صندل تر نباش؛ زیرا دردهای شدید نیاز به دارویی مؤثر دارند.

هوش مصنوعی: چشم ما به دست دیگران است، صائب. هرچند که غذای ما مانند یک فلاخن، سنگی سخت و دشوار است.