هوش مصنوعی: صبر و استقامت من به اندازه‌ی استحکام کوه الوند است، اما با یک اشاره از او می‌توان آن را متزلزل کرد.

هوش مصنوعی: چطور می‌توان از این دشت دور شد؟ زیرا نگاه آهو باعث شده است که مجنون ما دلبسته و اسیر احساساتش باشد.

هوش مصنوعی: با یک اشاره از ابرو، دل‌ها به فریاد می‌آید، چرا که بند لباس تو به سهولت باز می‌شود.

هوش مصنوعی: به موهای تو که بر چهره‌ات نشسته‌اند، قسم می‌خورم که این خطوط دل من بیشتر به زلف تو وابسته‌اند تا خودِ نوشته‌ها و کتاب‌ها.

هوش مصنوعی: خامه، یا قلم، به دلیل وصف زیبای او می‌سوزد و مانند شمعی که از حرارت می‌سوزد، تحت تأثیر احساسات قرار می‌گیرد. این توصیف زیبایی به قدری شیرین است که دهان را مانند قند شیرین می‌کند.

هوش مصنوعی: چشمم را به چشم سیاهت نمی‌دوزم، چون خاک پای تو برای من عزیزتر از هر چیزی است. چشمی دارم که فقط تو را می‌خواهد.

هوش مصنوعی: ما به دنبال تلاش برای بوسه نیستیم زیرا اهل هوس، چشم‌هایشان به نگاهی از دور شاداب هستند.

هوش مصنوعی: به دل شکسته و دلی پر از درد راضی باش، چرا که مشکلات زندگی و روزی حلال از هر قسمتی سخت‌تر و دلگیرتر است.