هوش مصنوعی: کشت و کار من نه یک برگ کاه است و نه به سامان؛ بلکه حاصل آن فقط خوشه‌ای از اشک‌های پشیمانی است که دهقان زندگی‌ام را می‌سازد.

هوش مصنوعی: از روز ازل، با حرکتی لطیف و دلربا، پیوندی با احساسات عمیق من وجود داشته که همچون رگ جانم به زندگی‌ام معنا می‌بخشد.

هوش مصنوعی: مزرعه امید من، به سبب دیدن چیزهای نو و تازه، شاداب و سرزنده شده است. شبنم به باغ و بوستان من زندگی و آب و روحت تازه می‌بخشد.

هوش مصنوعی: چشم من به تصویرهای نامنظم خسته شده است، اما هنوز هم از تماشای زیبایی‌های پر رمز و راز سیر نمی‌شود.

هوش مصنوعی: تفکر شگفت‌انگیز من باعث دیوانگی می‌شود و این زنجیر جنون، نظم و ساختار دیوان من را به هم می‌ریزد.

هوش مصنوعی: دل من آزاد است و نیازی به فکر کردن به مهمانان ندارم، زیرا همیشه از داخل خودم برای مهمانانم چیزی دارم که آماده است.

هوش مصنوعی: در روز قیامت اگر به من فشار آورند، نمی‌توان نامه‌ای بدون لکه یا عیبی از من پیدا کرد.

هوش مصنوعی: دل من پر از درد و غم است و نمی‌تواند بدون عشق و جنونی که در دل دارم زندگی کند. هیچ کسی نمی‌تواند یاد و خاطره‌ای شیرین بدون آنچه که در دلش دارد، تجربه کند، مانند باغی که بدون گل نخواهد بود.