هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و لطافت زلف معشوق اشاره شده است. شاعر می‌گوید که زیبایی و عشق را نباید به افرادی که توانایی درک آن را ندارند، نشان داد. به عبارت دیگر، زیبایی‌ها و احساسات عمیق وقتی معنا پیدا می‌کنند که چشم و دل مناسبی برای درک آن‌ها وجود داشته باشد وگرنه بی‌فایده و بی‌معنا خواهد بود.

هوش مصنوعی: باید به زودی متوجه شد که شراب را نباید به کسانی که ریاکار هستند داد و نباید آن را در جایی که بی‌حاصل و بایر است، ریخت.

هوش مصنوعی: ز درد و رنج دلم، پر و بال من آسیب دیده است. زبان‌های بدخواه مانند برقی می‌زنند و نباید خارها را جلوی پای من بریزند.

هوش مصنوعی: انسان باید در برابر سختی‌های زندگی صبوری کند، در غیر این صورت تلاش‌هایش به نتیجه نخواهد رسید.

هوش مصنوعی: حالت خراب و نابسامان قصر حباب به ما می‌آموزد که رنگ و زیبایی خانه نباید از دریا فاصله بگیرد یا جدا شود.

هوش مصنوعی: از کمبود مالی خود شکایت نکن و غم و اندوهت را پیش ما نیاور.

هوش مصنوعی: آدم‌های اهل ادب و هنر باید به کار و آثار دیگران احترام بگذارند و هرگز نباید به آن‌ها بی‌اعتنایی کنند. آنها باید بدانند که هر کلمه و جمله‌ای که نوشته می‌شود ارزشمند است و نباید آن را نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: سخن را باید گرامی داشت، مانند ماهی که در آسمان درخشان است. باید مانند جواهر با ارزش از آن محافظت کرد و نباید از خود در معرض آسیب قرار داد.

هوش مصنوعی: کافی است که طوطی با زبان شیرین خود، شکر ناب را به صائب نریزد.