غزل شمارهٔ ۱۶۴۶
بنفشه پیش خطت قفل بر زبان انداخت
گهر ز شرم لبت سنگ در دهان انداخت
ز سنگ تفرقه یک شیشه درست نماند
چه فتنه بود که زلف تو در میان انداخت
کدام سینه هدف شد، که ناوکش خود را
نفس گداخته در خانه کمان انداخت
گلاب صبح قیامت کجا به هوش آرد؟
مرا که حیرت دیدار از زبان انداخت
اگر به دامن همت غبار نشیند
ز آسیای فلک آب می توان انداخت
ازان به دیده خورشید، عشق سوزن زد
که طرح بوسه بر آن خاک آستان انداخت
فسردگی نفس شعله را گره زده بود
سپند، زمزمه عشق در میان انداخت
به کلک قدرت صائب شکستگی مرساد!
که طرز حافظ شیراز در میان انداخت
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بنفشه پیش خطت قفل بر زبان انداخت
گهر ز شرم لبت سنگ در دهان انداخت
هوش مصنوعی: بنفشه به خاطر زیبایی و لطافت خط تو، زبانش بند آمده و از شرم لبهای تو، سنگی در دهانش گذاشته شده است.
ز سنگ تفرقه یک شیشه درست نماند
چه فتنه بود که زلف تو در میان انداخت
هوش مصنوعی: از سنگ تفرقه، هیچ تکهای به شکل یک شیشه باقی نماند. چه بلا و دردسری که موهای تو به میان این جدایی افکند.
کدام سینه هدف شد، که ناوکش خود را
نفس گداخته در خانه کمان انداخت
هوش مصنوعی: کدام دل است که هدف تیر عشق قرار گرفته و تیر از کمانش به سمت خود رها شده است؟
گلاب صبح قیامت کجا به هوش آرد؟
مرا که حیرت دیدار از زبان انداخت
هوش مصنوعی: در روز قیامت، عطر خوش صبح چگونه میتواند مرا به هوش آورد؟ چرا که من به قدری شگفتزدهام که از بیان کردن احساساتم ناتوانم.
اگر به دامن همت غبار نشیند
ز آسیای فلک آب می توان انداخت
هوش مصنوعی: اگر همت و تلاش انسان تحت تأثیر مشکلات و ناکامیها قرار نگیرد، میتواند بر روی چالشهای زندگی غلبه کند و به موفقیت دست یابد.
ازان به دیده خورشید، عشق سوزن زد
که طرح بوسه بر آن خاک آستان انداخت
هوش مصنوعی: عشق مانند خورشید بر دل انسان تابید و با نوری که به زندگی بخشید، طرح بوسهای بر خاک این آستانه ترسیم کرد.
فسردگی نفس شعله را گره زده بود
سپند، زمزمه عشق در میان انداخت
هوش مصنوعی: دود دلگیر و غمگین، شعله آتش را محصور کرده بود و در این میان، صدای عشق به گوش میرسید.
به کلک قدرت صائب شکستگی مرساد!
که طرز حافظ شیراز در میان انداخت
هوش مصنوعی: قدرت و توانایی صائب باعث شده است که به بینظمی و ناپایداری بپردازد، به طوری که دیگران نیز مانند حافظ شیراز در این فضا دچار سردرگمی و آشفتگی شوند.
حاشیه ها
1394/12/16 23:03
محسن شفیعی
در بیت پنجم اگر به دامن همت غبار نشیند
صورت صحیح ننشیند است
مطابق چاپ محمد قهرمان

صائب