هوش مصنوعی: اگر از ظرف شراب، گل به جوش بیاید، این میکده را مثل جوش من به تلاطم می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگر کسی دستی به کمر کوه بزند، قدرت شوقی که در دل من وجود دارد، می‌تواند آن کوه را بشکند و زنجیری که مرا به زمین بسته، از پایم آزاد کند.

هوش مصنوعی: ناله‌های عاشقانه مجنون در بیابان طنین‌انداز شد و این ناله‌ها به قدری عمیق بود که دل لیلا نیز از سینه‌اش به سوی صحرا پرکشید.

هوش مصنوعی: من شخصی نیستم که از درونم سخنانی بروز کند، بلکه آن آینه‌ای که چهره‌ام را نشان می‌دهد، پرده از رازم برمی‌دارد.

هوش مصنوعی: من در هر قدم که می‌زنم، در حقیقت بر روی گنجی قرار دارم، اما تا زمانی که زخم‌ پاهایم برطرف نشود، نمی‌توانم از آن بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: در اینجا سوالی مطرح می‌شود که چرا از فکر کردن به معانی عمیق و مجرد می‌لرزی؟ در این مسیر، سوزنی وجود دارد که مسیحا را به سفر می‌برد، یعنی حتی کوچک‌ترین نشانه‌ای می‌تواند به تغییرات بزرگی منجر شود.

هوش مصنوعی: خجالت از افکار تو در حال افزایش است و دل افرادی که تنها به خواسته‌های خود فکر می‌کنند، آرزوی تمنا را از یاد برده است.

هوش مصنوعی: آیا تو قدرت دیدن را داری مانند چشمی که صائب دارد؟ بلبل از دور مرا می‌بیند و سر و صدایی برمی‌افزاید.