هوش مصنوعی: به دنیا وابسته نباشید و دل خود را به چیزهایی نسپارید که از دست می‌روند. به ارزش‌ها و دارایی‌های واقعی توجه کنید و از چیزهای فانی دوری کنید.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وقتی داستان یوسف و برادرانش را می‌شنویم و می‌بینیم او چه سختی‌هایی از سوی برادرانش کشیده، نباید از دیگر عزیزان خود توقع زیادی داشته باشیم. آنچه در روابط انسانی می‌گذرد ممکن است گاهی به ناامیدی یا غفلت بینجامد.

هوش مصنوعی: برای اینکه دل‌ت از غم و داغ عزیزانت نسوزد، باید در فصل بهار حواست به پای‌ت باشد و مراقب باشی.

هوش مصنوعی: برای چند روزی که در این چمن سبز مهمان هستی، باید مانند نرگس به انتهای نظر خود توجه داشته باشی.

هوش مصنوعی: هر کسی که بخواهد عزیزان را بی‌ ارزش و کوچک کند، خودش نیز در نهایت بی‌ ارزش خواهد شد. برای حفظ احترام مردم، باید از طینت و اصل نیک برخوردار بود.

هوش مصنوعی: دل انسان نباید به چیزهای بی‌ارزش وابسته باشد؛ مانند یک دانه سکه زیبا که ارزش واقعی‌اش به زر بودنش است. انسان باید به چیزهایی ارزشمندتر توجه کند و نه به ظواهر و اشکال بی‌روح.

هوش مصنوعی: شاید روزی خوشبختی و سعادت به سراغم بیاید، بنابراین باید همیشه به در انتظار باشم، مانند حلقه‌ای که شب و روز به دور هم می‌چرخند.

هوش مصنوعی: چرا باید مانند مگسی که همیشه به دنبال عیب‌جویی از دیگران است، جراحت و آسیب بخواهی؟ باید چشم‌ات را بر عیب‌های مردم ببندی و به هنر و خوبی‌های آن‌ها توجه کنی.

هوش مصنوعی: اراده و عزم بالا و بزرگی در دنیای نابسامان وجود دارد، همانند سبویی که برای رسیدن به آب، باید دست خود را به ته آن ببریم.

هوش مصنوعی: ذکر و یادکردی که از روی تفکر و آگاهی نباشد، تنها به معنای سوختن دل و درون است. برای اینکه عبادت و ذکر واقعی انجام دهیم، باید از صد طریق و در چند مسیر مراقب باشیم.

هوش مصنوعی: برای اینکه جان کوچک تو به یک صد برابری برسد، باید همچون شرر (جرقه) چشم‌انتظار سوختگان باشی.