هوش مصنوعی: دختری با لب‌هایی بدون رنگ و ساغر خالی، دلش مملو از غصه و بی‌تابی بود و از شراب طعم تلخی را تجربه کرده بود.

هوش مصنوعی: در حال حاضر، بر روی هر پرنده فاخته‌ای لرزشی است که نشان‌دهنده‌ی عدم ثبات است، در حالی که کسی که همچون درخت سرو است، هنوز از عشق و ایستادگی پرچم‌دار است و استوار باقی مانده است.

هوش مصنوعی: لب ساغر برای من خوشمزه و دلپذیر است، اما آیا چشم بدی وجود دارد که این ظرف زیبا و پیچیده را تحت تأثیر قرار دهد؟

هوش مصنوعی: هیچ‌کس بدون درد و رنج عشق را تجربه نکرده است؛ عشق مانند تیغی تیز و قوی است که در دستان سبز و مستعد طبیعت قرار دارد.

هوش مصنوعی: از آینه داغ من لکه‌های ناخوشایند پاک نمی‌شود، هرچند که من در این کار توانایی خاصی دارم.

هوش مصنوعی: کجا رفت آن زمان که عاشقان داغ‌دیده، نگاهی به من شیدا می‌کردند و مرا در یاد داشتند؟