هوش مصنوعی: حلقه ذکر تو مثل یک میم دهنی نیست که نباشد، و خلوت فکرت هم مانند چاه بذلتی نیست که وجود نداشته باشد.

هوش مصنوعی: این صبح از درد ناشی از عشق تو، مانند گریبان پاره‌پاره است. احساسات و آرزوی تو در هیچ لباسی وجود ندارد که بتوانم آن را نشان دهم، زیرا همه جا گم شده است.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو مثل یک لیوان پر از می است که در میخانه و مکان‌های مقدس، همیشه وجود دارد. زیبایی آزاد و بدون قید و شرط تو در هر جمعی که نباشد، به وضوح حس می‌شود.

هوش مصنوعی: هر فرد متخصص و صاحب نظر به طریقی خاص و با زبانی متفاوت به بیان نظرات و دیدگاه‌های خود می‌پردازد. اما در مورد تو، هیچ تخصص و فنی وجود ندارد که وجود نداشته باشد و به کار نیاید.

هوش مصنوعی: بلبل، طوطی و قمری همه به خاطر تو ناله می‌کنند، اما در محیط تو، کلام شیرینی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: تمام کسانی که دارای بدن‌های لطیف و زیبایی هستند، در آغوش تو جای می‌گیرند. برای تو، سینه‌ای که از عشق پاره شده، مانند گلی از یاسمن وجود ندارد که نباشد.

هوش مصنوعی: اگرچه در کمانخانه تو در بسته است و جایی برای شرم وجود دارد، اما تن تو از تیرهای تو خالی نیست و پر از زیبایی است.

هوش مصنوعی: شمع، پروانه و گل هر کدام صدای خاصی دارند، اما خارها هم مانند آن‌ها می‌توانند نغمه‌ای داشته باشند. در واقع، هیچ چیز در این دنیا وجود ندارد که نتواند زیبایی یا معنایی را ارائه دهد.

هوش مصنوعی: زهره کیست که بخواهد از زیبایی تو صحبت کند؟ حیرت چهره تو آنقدر زیاد است که هیچ حرفی نمی‌تواند آن را توصیف کند.

هوش مصنوعی: به چه کسی و چه گروهی از مردم می‌توانم درباره تو تعریف و تمجید کنم؟ چون هر سخنی که درباره تو بگویم، به اندازه‌ی زلف پریشان تو بی‌معنا و ناچیز است.

هوش مصنوعی: حالت غریب و دوری از تو با من همراه است. در این شب تنهایی، مکان غم‌انگیزی دارم و صبحی در وطنم نیست که حسرتت را نداشته باشم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نه تنها قلم و کلام صائب، بلکه میوه‌ی طوبی (نماد بهشت) نیز از لطف و رحمت تو به وجود آمده است. همچنین اشاره دارد به اینکه در هیچ باغی، آبی به نیکویی و زیبایی که تو بر این زمین جاری می‌کنی وجود ندارد. به طور کلی، همگان از محبت و برکت تو بهره‌مند هستند و هیچ مکانی از لطافت و نعمت تو خالی نیست.