هوش مصنوعی: کعبه و بتکده، هر دو مکان‌هایی هستند که اهل دل و عاشقان واقعی در آنجا به دنبال راه خود نمی‌گردند؛ زیرا هیچ‌یک از آن‌ها نشان‌دهنده‌ی مسیر واقعی جستجوی حقیقت و مقصد نهایی نیستند.

هوش مصنوعی: گل به خاطر بی‌توجهی تو در چشمت افتاده است، در حالی که در این باغ هیچ غنچه‌ای وجود ندارد که انسانی با دل و احساس به آن توجه کند.

هوش مصنوعی: آرامش دل در آتش سوختن خلاصه می‌شود، افسوس بر مکانی که در این جمع، رد پایی از محبت و دوستی نیست.

هوش مصنوعی: بستن چشم من مرا از دو جهان بی‌نیاز کرد. آینه‌ای که در گل وجود ندارد، همچون تخته‌ای از نقش است.

هوش مصنوعی: اگر کسی در شکار غافل باشد، به راحتی به دام می‌افتد؛ اما اگر شکارچی نسبت به خطرات آگاه باشد، حتی اگر دانه‌ای بی‌ارزش باشد، می‌تواند به هدف خود برسد.

هوش مصنوعی: چشم طمع من به زیبایی او به اندازه‌ای است که حتی مرگ هم نمی‌تواند مانع دیدار من با او شود و هیچ پرده‌ای بین من و محبوبم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هیچ سینه‌ای وجود ندارد که بتوان از آن بوی دل و احساسات را استشمام کرد. در این سواحل، تنها یک مشت صدف بی‌ارزش پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: در این مجلس هیچ‌کس نیست که از شراب و لذت‌های آن نتواند استفاده کند و همگی در حال شادی و سرخوشی هستند. بنابراین، اگر بخواهم از کسی درباره ساقی بپرسم، نمی‌دانم از چه کسی بپرسم چون همه در حال مستی و بی‌خبری به سر می‌برند.