هوش مصنوعی: ای کاش از دوستان و عاشقان نشانی پیدا می‌شد، زیرا از آن همه عشق و اشتیاق، هیچ نشانه‌ای به جا نمانده است.

هوش مصنوعی: من نه از آغاز مسیر خبر دارم و نه از پایان آن. در این راه، نه قدرت حرکت دارم و نه ذهنی روشن برای درک آن.

هوش مصنوعی: گل‌های لاله، به خاطر سوختن شب، از داغ و درد خود به فریاد درآمده‌اند و برای ما که در آتش عشق می‌سوزیم، صبح روشنی دیده نمی‌شود.

هوش مصنوعی: یوسف از چاه بیرون آمد و پرنده‌ی افسانه‌ای از قاف به آسمان پرواز کرد، اما اثری از آنچه که در دل ما گم شده، پیدا نیست.

هوش مصنوعی: اگر از دل خود نگاهی به درون نیندازیم و نفسی عمیق نکشیم، در این خانه تاریک هیچ نشانه‌ای از راه روشن پیدا نخواهد شد.

هوش مصنوعی: به جز جایی که پای کسی زیر پا برود، در تمام روی زمین نمی‌توان نشانه‌ای از کسی یافت.

هوش مصنوعی: از اهل دل تنها چیزی که باقی مانده، حرف‌های توخالی و بی‌محتواست. همه چیز همچون برگ‌هایی است که بر روی این نخل وجود دارد، اما چیزی از حقیقت و عمق وجود در آن پیدا نیست.

هوش مصنوعی: به خودت انگیزه بده و قابلیت‌هایت را به نمایش بگذار، زیرا در این دنیا کسی را پیدا نمی‌کنی که به اندازه تو بینش و دانش داشته باشد.