هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی اشاره دارد به ابروی معشوق که مانند تیغی تیز و جذاب است و اثر آن بر پیشانی او به قدری نازک و زیباست که شایسته است بر لوح پیشانی‌اش به یادگار نقش ببندد. این تصویر به خوبی تمام جذابیت و ظرافت معشوق را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: چرا کسی از باغ تو گل بردارد وقتی که خود تو زیباتر از همه آنها هستی؟

هوش مصنوعی: چند نفر باید جرأت کنند و به تو حرف بی‌احترامی بزنند؟ برای مقابله با این رفتار، باید در خانه‌ات را قفل کنی و از خودتان محافظت کنی.

هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی نتواند به آرزوهایش دست یابد، باید از زیبایی و ارزش تو به خوبی محافظت کرد، همچنان که نگین یک انگشتر در حفاظتی قرار دارد.

هوش مصنوعی: در آغوش خود می‌تواند فاخته‌ای با صفات زیبا را جای دهد، اما قد و قامت تو باید بیشتر از این‌ها باشد و حتی سرکش‌تر از آن.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خطی که نشان‌دهنده زیبایی ماست، به پایان نرسیده، باید همانند غنچه‌ای در باغ حیا، چین و چروک روی پیشانی‌ام را بپوشانم.

هوش مصنوعی: چشمانت را با سرمه سیاه آراسته کردی و رفتی، در حالی که آب بقا نرگس بازیگوش تو باید این گونه داغ می‌بود.

هوش مصنوعی: تمام زیبایی‌های تو به بهترین شکل خود نمایان است، اما بوسه‌ای که بر لبه‌های لب‌هایت گذاشته می‌شود، باید در گوشه‌ای آرام بماند و منتظر بماند.

هوش مصنوعی: عاشق‌پیشه و دلبسته به وطن شده‌ام، و در نهایت، برای دوری از تو، همین وضعیت لازم بود.