هوش مصنوعی: این چه مهری است که همراه و یاور وفادار من دارد، که همسفر من است و در زندگی‌ام مانند یک خانه، حمایت و نگهداری می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که از دلتنگی و شوق سفر در دلش نواخته شود، در بیابان جستجو برای رهبر کاروان من است.

هوش مصنوعی: در تنهایی من خواب به دور من حلقه زده است، زیرا تصور تو آرامش‌ بخش دل بیدار من است.

هوش مصنوعی: آسمان بی‌ریشه و بی‌پایه، نشانه‌ای از جنون اوست. خورشیدی که در پس دیوار من پنهان است.

هوش مصنوعی: در خواب هستم و در حال سفر به سوی تو، زیرا دیدن تو برایم بسیار اهمیت دارد. اگر نه، این دایره‌هایی که می‌بینم، تنها به دور من می‌چرخند و نشانه‌ای از مرکز من، یعنی تو، هستند.

هوش مصنوعی: اگر کسی زشت باشد، آینه‌ای صاف هم او را زشت نشان می‌دهد. پس جالب نیست که اگر دشمنی، رفتارهای من را نادیده بگیرد و انکار کند؟

هوش مصنوعی: از غباری که بر اثر خط تو بر روی زمین نشسته، دل من به درد و غم افتاده است.

هوش مصنوعی: من از بی‌پولی خود ناراحت نیستم، زیرا در بی‌نیازی و قناعتی که دارم، مانند گلی هستم که در دشت خاری ندارد.