هوش مصنوعی: دیروز در مجلس، صدای ناله‌ها و گله‌هایم بلند بود و آرزو می‌کردم که ای کاش کسی به این شمع در هم ریخته و بی‌نظم رسیدگی می‌کرد.

هوش مصنوعی: کوه اکنون با آرامش و سبکی خود را به نمایش می‌گذارد و این روزها به نوعی با هم یکی شده‌اند. دیگر دوره‌ای که عشق به آرامی می‌نشست و متوقف می‌شد، گذشته است.

هوش مصنوعی: اگر ابلیس دارای نور شناخت و معرفت بود، می‌توانست از چهره‌ی خاک، زیبایی و درخشش آن را مانند درخشش طلایی خورشید ببیند.

هوش مصنوعی: آن کسی که با نصیحت خود حرارت آتش را کاهش می‌دهد، کاش ابتدا پرده از چهره‌اش برمی‌داشت و خود را نشان می‌داد.

هوش مصنوعی: چشمش را به آب حیات بخش خضر سپرده بود تا بتواند از غرور و خودبینی سکندر رهایی یابد.

هوش مصنوعی: در دنیای امروز، سختگیری و بی‌احترامی به افراد ضعیف وجود ندارد. این استبداد و ظلم که بیدادگر است، فقط به سراغ کسانی می‌رود که قادر به دفاع از خود نیستند.

هوش مصنوعی: اگر شرم بیرون از در بود و شراب در درون، گفت‌وگوی ما و تو امشب حال و هوای دیگری پیدا می‌کرد.

هوش مصنوعی: از مهمانی که من ناامید و غمگین از آن خارج شدم، پنبه‌ای که به رنگ میناست، از روی گرم شراب می‌گرفت.