هوش مصنوعی: اگر هنوز فرصتی برای زندگی هست، می‌خواهم از آن دهان بوسه بزنم و خون خود را از لب‌های شیرین و دلنشین تو بگیرم.

هوش مصنوعی: اگر در حالت هشیاری حجاب او مانع کمک و بخشش باشد، در حالت مستی از آن سخن شیرین خواهم گرفت.

هوش مصنوعی: یا لب خود را با خونم مثل یاقوت رنگین می‌کنم یا اینکه عقیق آبداری را در دهانم خواهم گذاشت.

هوش مصنوعی: اگر به خاطر لطافت تو از آغوشم دور شوی، اجازه می‌خواهم که نگاهی به سیمای زیبایت بیندازم.

هوش مصنوعی: اگر رشتهٔ وجود با پیچیدگی و تنوعش کوتاه نشود، من از چاه ذهن، نوشیدنی از افکار و اندیشه‌هایم خواهم گرفت.

هوش مصنوعی: مانند قمری که اجازه دارد دور سر بچرخد و هر چه که پیش آید را بپذیرد، از آن درخت سرو در باغ خواهم درخواست کرد.

هوش مصنوعی: هرچند کسی به خاطر زیبایی مینا (جام بلوری) از من خون نمی‌گیرد، ولی من خونبهای دل‌ام را از آن کسی که پیمان شکسته است، طلب می‌کنم.

هوش مصنوعی: چشمم در صداقت و پاکدامنی، هیچ چیزی از یعقوب کم ندارد و به خاطر بوی پیراهن، بینش و آگاهی‌ام را به دست خواهم آورد.

هوش مصنوعی: هرگاه دعوی‌ای قدیمی مطرح شود، من آماده‌ام تا در همین مکان حق و حقوق خود را بگیرم و از آنچه در گذشته بر من رفته، انتقام بگیرم.