هوش مصنوعی: فکر و اندیشه‌ی عمیق من به اندازه‌ای سوزان و دردناک است که حتی یک نقطه هم نمی‌تواند آن را کم کند، و در این جشن و شادی من، بدون شعله و نور، چیزی برای آواز خواندن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در جایگاهی که من تحت تأثیر احساسات عمیق و دردناک خود هستم، حتی اگر شخصی دانا و رهنما همچون خضر هم بیاید، دستاوردی از فیض و نعمت شهادت نصیبش نخواهد شد.

هوش مصنوعی: ذره و خورشید هر دو ندا می‌دهند که وجود حقیقی واحدی وجود دارد و این نغمه‌ای که در این ساز می‌نوازد، صدای غریب و غیرواقعی است.

هوش مصنوعی: من که نتوانم به خاطر بی‌توجهی و تنبلی‌ام، خودم را جمع و جور کنم، در روزی که عید من است، چیزی جز ناخن یک پرنده قوی و بزرگ ندارم.

هوش مصنوعی: ثروت دنیوی نمی‌تواند همیشه افراد را راضی کند، همان‌طور که زنبور عسل از شیرینی عسل بازنمی‌ماند و آزادانه پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: پرده‌داری باعث شده است رنگ چهره معشوق مانند شراب قرمز باشد، اما این خون عاشقان نمی‌تواند به راستی از عشق آنها خبر دهد.

هوش مصنوعی: دل‌نشین نیست برای کسی که در انتخابش سخت‌پسند است، شعری که نتواند به زیبایی تیرِ معجزه‌اش به دل بنشیند.