هوش مصنوعی: من از چشمه‌ای که زیباست نوشیده‌ام و اکنون در کنار آب نشسته‌ام. کار من فقط به زیبایی من مربوط نیست، چون به حالتی خمار و شگفت‌انگیز در زیر نور ماه هستم و با شراب زندگی‌ام، هیچ کار دیگری برای انجام دادن ندارم.

هوش مصنوعی: نور ماهتاب به شمع کافوری زیبایی نمی‌بخشد، چرا که نگاه من به روشنی چراغ با درخشان‌ترین نور آفتاب مرتبط است و نمی‌تواند با آن مقایسه شود.

هوش مصنوعی: من بیدارم و احساس می‌کنم که عطر گل‌ها مرا فراگرفته است، اما نسیم خواب، مرا تحت تاثیر قرار داده و در واقع نمی‌توانم از خواب غفلت رهایی یابم.

هوش مصنوعی: من با شادی و سرمستی زندگی می‌کنم، اما به کسانی که ظرفیت کمتری دارند، آسیب نمی‌زنم. هرچند آزاد و بی‌پروا هستم، اما با مشکلات کوچک و ناچیز هیچ‌کاری ندارم.

هوش مصنوعی: بارها صبح را از خواب بیدار کرده‌ام، اما به این دست که به چادرم گیر کرده، نمی‌توانم کاری کنم.

هوش مصنوعی: ای آسمان، کشتی انصاف را بر خشکی بگذار، چون من ماهی‌ای هستم که در ریگ روان گیر کرده‌ام و به آب دسترسی ندارم.

هوش مصنوعی: من درک درستی از اشتباهات خود دارم و می‌دانم که تنها با داشتن فکر صحیح می‌توانم به کارهای درست بپردازم.