هوش مصنوعی: در زمان عبادت و آرامش، من به خواب می‌روم و احساسی مشابه سگ‌ها دارم که صبح‌ها در خواب می‌مانند و نتوانسته‌اند بیدار شوند.

هوش مصنوعی: من به دلیل عوامل مختلف به اینجا آمده‌ام، اما دل هنوز از دنیای عوامل و اسباب پیوند خورده است و تحت تأثیر آن قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: تمرکز کردن و جمع کردن خود در جایی که دل به چندین در می‌زند، کار دشواری است.

هوش مصنوعی: نفس تاریک من به تاریکی عادت کرده و دل مثل دزدان از نور خواب آلود شب بهره می‌برد.

هوش مصنوعی: من به شدت مثل کبکی که زیر بال و پر یک پرنده‌ی بزرگ است، می‌لرزم؛ اگر بخت بیدار مرا در خواب بگیرد.

هوش مصنوعی: اگر از من حرکتی مانند شبنم گل صادر شود، جذبه و تأثیر خورشید عالمتاب مرا به خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: در فصل بهار، هر داغ و زخم ناشی از گذشته که بیشتر از حد تحمل بوده، به نوعی تازه می‌شود و من از شراب خالص و ناب، دلخوشی و آرامش می‌گیرم.

هوش مصنوعی: با تنبلی در میانه‌ی مسیر، همیشه راه من دشوارتر و طولانی‌تر می‌شود و این موضوع باعث می‌شود که دچار خواب و غفلت گردم.