هوش مصنوعی: خاک، با وجود مقام و جایگاهش، وابسته به انسان است و چرخ و زمانه نیز با تمام عظمت و بزرگی‌اش تابع اراده و وجود انسان است.

هوش مصنوعی: هر زیبایی دارای پوششی است و هر گلی ابتدا به صورت غنچه نمایان می‌شود. در واقع، حجاب و پوشش آسمان مانند نقاب انسان‌ها است.

هوش مصنوعی: در کل جهان با تمام وسعت و بزرگی‌اش، هیچ حقیقتی به اندازه دانش و شناختی که انسان به دست آورده است، وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عشق الهی به انسان عطا شده است و این تحرک و شور و شادی، نه از شتاب و سرمستی انسان، بلکه از فرادستی و تأثیر عشق الهی ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت در انسان فقط به چهره و ظاهر محدود نمی‌شود، بلکه هر کسی که دارای زیبایی در ویژگی‌های اخلاقی و معنوی باشد، ارزش بیشتری در دنیا دارد.

هوش مصنوعی: دل‌های زخم‌خورده تنها به عشق و شور آن توجه دارند؛ این عشق همچون نمک است که بر زخم‌هایی که باز شده‌اند، می‌پاشد و روح آدمی را می‌آشوبد.

هوش مصنوعی: این اجرام آسمانی که می‌بینی، در واقع آثار و نشانه‌هایی از وجود و احساسات انسان‌ها هستند که بر روی آسمان نقش بسته‌اند.

هوش مصنوعی: فضای وسیع و دلپذیر بهشت همانند چشمه کوثر است و این چشمه در واقع همانی است که در درون هر انسان وجود دارد و به او زندگی و شادابی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: عشق مانند نقشی است که بر روی آب می‌ماند و با بادی به آسانی از بین می‌رود. در مقابل، عقل و تفکر، که به عنوان یک بخش مهم از وجود انسان شناخته می‌شود، تلاش بسیاری می‌کند و ریشه‌دارتر است.

هوش مصنوعی: روزی که تقدیر شده باشد، در هر جا به آدمی می‌رسد. شادی و خوشحالی به مانند گندم سریعاً به انسان می‌آید.

هوش مصنوعی: دل من بر آتش‌دان طلایی آسمان می‌سوزد، از این رو که اشک‌های ستاره‌ای در آن به شکل کباب در آمده‌اند و حالتی آزاردهنده برای آدمی به وجود می‌آورند.

هوش مصنوعی: در این دنیا انسان‌ها باید زیبایی‌های انسانی را که مانند نیکویی گندم است، بپسندند. هر فردی که این ذوق و سلیقه را داشته باشد، در شمار انسان‌های واقعی قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: آفتاب همیشه در حال درخشش و بی‌زوالی است، اما در پوشش انسان پنهان شده است.