هوش مصنوعی: چشمم از خواب آشفته است و مانند چشمه‌ای پر از گل‌های سنبل، از درون دل شکسته‌ام هر مژه‌ام مثل شاخه‌ای از گل است.

هوش مصنوعی: دردمندان تو را هر بار که دل به تو می‌سپارند، مانند پاره‌ای از ماه می‌دانند و هر ناله‌ای که از تو می‌کشند، مانند گیسوی مشکین و زیبایی است که همگان را مسحور می‌کند.

هوش مصنوعی: هر چند که از یک منبع واحد، شراب بی‌ رنگی به دست می‌آید، اما در مکان‌های پنهانی و عرفانی، هر ظرف شراب حکایات و طعم‌های خاص خودش را دارد.

هوش مصنوعی: گوش‌های تو به خاطر غفلت و توجه نکردن، مانند پرده‌ای شده است وگرنه هر خار و زحمتی در این باغ پر از گل، حرف‌هایی شبیه به زبانی دلنشین و زیبا دارند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که اثر پاهای شتر لیلی بر روی زمین باقی مانده، دامن این صحرا بر این دیوانه، گل و عطر را به خود گرفته است.

هوش مصنوعی: سیل، آوردگاه ناپایداری است که نمی‌تواند در آغوش پل آرام بگیرد، چرا که عمرش فانی و بدون قید و شرط است و قامتش به اندازه پل، خمیده و ناپایدار به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: تفکر زیبا و پررنگ تو، همه جهان را شگفت‌زده و خوشحال کرده است. قلم سرشار از احساس تو در هر نقطه‌ای مانند جامی پر از ذوق و شوق است.